Mintaj – Wikipedia, wolna encyklopedia

	Wartość odżywcza
	Mintaj świeży
	(100 g)
szczegółowe informacje
szczegółowe informacje
szczegółowe informacje
Witaminy
Makroelementy
Mikroelementy
	Dane liczbowe na podstawie: ; Wartości RDA i AI wyznaczone na podstawie danych Institute of Health

Mintaj
	Gadus chalcogrammus
	(Pallas, 1814)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	promieniopłetwe
Rząd	dorszokształtne
Rodzina	dorszowate
Podrodzina	Gadinae
Rodzaj	Gadus
Gatunek	mintaj
Synonimy
	Gadus minor Döderlein, 1887; Gadus periscopus Cope, 1873; Pollachius chalcogrammus (Pallas, 1814); Pollachius chalcogrammus fucensis, Jordan & Gilbert, 1893; Theracra chalcogramma (Pallas, 1814); Theragra chalcogramma (Pallas, 1814); Theragra chalcogrammus (Pallas, 1814); Theragra chalcogrammus chalcogrammus (Pallas, 1814); Theragra finnmarchica Koefoed, 1956; Theragra fucensis (Jordan & Gilbert, 1893);
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Hasło w Wikisłowniku

Mintaj^[2], suketo^[3], rdzawiec pacyficzny^[4] (Gadus chalcogrammus) – gatunek ryby dorszokształtnej z rodziny dorszowatych (Gadidae).

Występowanie

Występuje w północnych morzach Pacyfiku. Żyje w dużych stadach. To pełnomorski pływak odległych, zimnych wód pacyficznych od Morza Japońskiego i wybrzeży środkowej Kalifornii po Cieśninę Beringa. Najroślejsze, osiemdziesięciocentymetrowe sztuki występują na północnych krańcach tego akwenu.

Charakterystyka

Ciało pokryte drobnymi łuskami kolistymi, ubarwienie ciała oliwkowoszare w ciemniejsze plamy. Dorasta do około 40–45 cm długości ciała (największe rozmiary osiąga w Morzu Beringa – nawet do 75 cm) i masę ciała do 1,5 kg. Dojrzałość rozrodczą uzyskuje w wieku 3–4 lat. Główne pożywienie mintaja to plankton.

Rozmnażanie

Pośród głównych tarlisk tej ryby: w Morzu Beringa, u brzegów koreańskich i w Morzu Ochockim – dochodzi do dużej koncentracji tego gatunku, zarówno jeśli chodzi o gęstość, jak i liczebność owych zgrupowań. O ich potencjale rozrodczym świadczy fakt, że w słupie wody o podstawie 1 m² może pływać 30 000 ziaren ikry.

Znaczenie gospodarcze

Ma duże znaczenie w rybołówstwie, zwłaszcza koreańskim i japońskim. Jest jedną z najważniejszych ryb konsumpcyjnych – corocznie odławia się ponad 3 miliony ton mintaja alaskańskiego, z łowisk rozciągających się na Pacyfiku, od Alaski po północną Japonię.

Przypisy

↑ Gadus chalcogrammus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ G. Nikolski: Ichtiologia szczegółowa. Tłum. Franciszek Staff. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1970.
↑ Krystyna Kowalska, Jan Maciej Rembiszewski, Halina Rolik Mały słownik zoologiczny, Ryby, Wiedza Powszechna, Warszawa 1973 (występuje pod synonimiczną nazwą łacińską )
↑ Stanisław Rutkowicz: Encyklopedia ryb morskich. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie, 1982. ISBN 83-215-2103-7.
↑ Hanna Kunachowicz; Beata Przygoda; Irena Nadolna; Krystyna Iwanow: Tabele składu i wartości odżywczej żywności. Wyd. II zmienione. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2017, s. 256. ISBN 978-83-200-5311-1.
↑ Dietary Reference Intakes Tables and Application. Institute of Health. The National Academies of Sciences, Engineering, and Medicine. (ang.).

Bibliografia

Mały słownik zoologiczny: ryby. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1976.
Theragra chalcogramma. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 1 listopada 2009]

[itis-1] Gadus chalcogrammus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[Nikolski-2] G. Nikolski: Ichtiologia szczegółowa. Tłum. Franciszek Staff. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1970.

[KRR/s-3] Krystyna Kowalska, Jan Maciej Rembiszewski, Halina Rolik Mały słownik zoologiczny, Ryby, Wiedza Powszechna, Warszawa 1973 (występuje pod synonimiczną nazwą łacińską )

[Rutk-4] Stanisław Rutkowicz: Encyklopedia ryb morskich. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie, 1982. ISBN 83-215-2103-7.

[Tab-5] Hanna Kunachowicz; Beata Przygoda; Irena Nadolna; Krystyna Iwanow: Tabele składu i wartości odżywczej żywności. Wyd. II zmienione. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2017, s. 256. ISBN 978-83-200-5311-1.

[IOM-infobox-6] Dietary Reference Intakes Tables and Application. Institute of Health. The National Academies of Sciences, Engineering, and Medicine. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]