Superintendentura Śrem Ewangelickiego Kościoła Unijnego – Wikipedia, wolna encyklopedia
Superintendentura Śrem Ewangelickiego Kościoła Unijnego – jednostka organizacyjna Ewangelickiego Kościoła Unijnego w Polsce istniejąca w okresie II Rzeczypospolitej i obejmująca grupę gmin kościelnych (zborów) czyli parafii tego Kościoła, mająca siedzibę w Śremie.
Dane statystyczne
[edytuj | edytuj kod]Parafia | Liczba wiernych (1937)[1] |
---|---|
Borek pow. Krotoszyn | 551 |
Łowęcice pow. Krotoszyn | 346 |
Sierszew pow. Krotoszyn | 310 |
Dolsk pow. Śrem | 260 |
Jarocin | 460 |
Miłosław pow. Września | 330 |
Żerków pow. Jarocin | 28 |
Nowe Miasto nad Wartą pow. Jarocin | 270 |
Pleszew | 700 |
Zaniemyśl pow. Środa | 450 |
Śrem | 225 |
Sobótka pow. Jarocin | 254 |
Książ pow. Śrem | 450 |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Stefan Grelewski, Wyznania protestanckie i sekty religijne w Polsce współczesnej, Lublin 1937, s. 329.