Suweren – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zobacz też: inne znaczenia.

Ten artykuł należy dopracować:

od 2015-05 → zweryfikować treść i dodać przypisy,
→ napisać/poprawić definicję.
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Suweren (fr. souverain, najwyższy i ang. sovereign, suwerenny) – podmiot sprawujący niezależną władzę zwierzchnią.

Prawa suwerena przynależą: urzędującym monarchom, pretendentom do tronów i tytularnym monarchom, papieżowi, niektórym wschodnim patriarchom (np. patriarsze Konstantynopola) oraz narodom rządzącym się w systemie demokratycznym (gdzie funkcjonuje zasada suwerenności ludu).

 Zobacz więcej w artykule Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej, w sekcji Zasada zwierzchności narodu (art. 4 Konstytucji).

W Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie art. 4 Konstytucji RP suwerenem jest naród (ust. 1), który sprawuje władzę przez swoich przedstawicieli lub bezpośrednio (ust. 2).^[1]

W Wielkiej Brytanii mianem tym opatruje się całą rodzinę królewską, która stanowi oficjalną instytucję tego państwa i jest formalnie częścią jego parlamentu. Na czele rodziny królewskiej stoi aktualnie panujący król lub królowa. Do rodziny tej zaliczani są:

• rodzice i bezpośrednie rodzeństwo panującego króla oraz ich małżonkowie,
• dzieci i wnuki panującego króla oraz ich współmałżonkowie (chyba że z jakichś powodów zostaną wykluczeni z rodziny królewskiej).

Wszyscy członkowie rodziny królewskiej, ze względu na to, że są formalnie członkami ciała parlamentarnego, otrzymują pensję, fundusz reprezentacyjny i zakres obowiązków, którego szczegóły są uchwalane przez Izbę Lordów.

• suzeren