French
DeutschSwietłana Pleskacz-Styrkina – Wikipedia, wolna encyklopedia
| Data i miejsce urodzenia | 1 stycznia 1949 | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost | 168 cm | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
| Odznaczenia | ||||||||||
 | ||||||||||
Swietłana Pawłowna Pleskacz-Styrkina z domu Moszczenok (ros. Светлана Павловна Плескач-Стыркина (Мощенок), ur. 1 stycznia 1949 we wsi Kuncy w obwodzie mohylewskim Białoruskiej SRR[1]) – rosyjska i radziecka lekkoatletka, biegaczka średniodystansowa, później trenerka lekkoatletyczna.
Jako Swietłana Moszczenok zdobyła brązowy medal w sztafecie szwedzkiej 1+2+3+4 okrążenia (w składzie: Ludmiła Gołomazowa, Olga Klein, Nadieżda Kolesnikowa i Moszczenok) na halowych mistrzostwach Europy w 1970 w Wiedniu[2].
Startując pod nazwiskiem Styrkina zajęła 5. miejsce w biegu na 800 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1976 w Montrealu z czasem 1:56,44[1]. Zajęła 4. miejsce w tej konkurencji na halowych mistrzostwach Europy w 1977 w San Sebastián[3]. Była druga w sztafecie 4 × 400 metrów i trzecia w biegu na 800 metrów w finale Pucharu Europy w 1977 w Helsinkach[4][5]. Zajęła 3. miejsce w biegu na 800 metrów w Pucharze Świata w 1977 w Düsseldorfie[6].
7 sierpnia 1976 w College Park podczas meczu lekkoatletycznego Stany Zjednoczone – Związek Radziecki ustanowiła rekord świata w sztafecie 4 × 440 jardów czasem 3:29,1 (sztafeta radziecka biegła w składzie: Styrkina, Inta Kļimoviča, Natalja Sokołowa i Nadieżda Iljina)[7].
Styrkina była mistrzynią ZSRR w biegu na 800 metrów w 1977, wicemistrzynią na tym dystansie w 1976 oraz brązową medalistką w 1973 i 1978. W hali był mistrzynią w biegu na 800 metrów w 1977 i 1979 oraz wicemistrzynią na 800 metrów w 1976 i w biegu na 1000 metrów w 1973[8][9][10].
Rekordy życiowe Styrkiny[11]:
- bieg na 800 metrów – 1:56,44 (26 lipca 1976, Montreal)
- bieg na 1000 metrów – 2:39,7 (26 września 1978, Jablonec nad Nysą)
Po zakończeniu kariery zawodniczej osiągnęła wiele sukcesów jako trenerka rosyjskich biegaczek. Jej podopiecznymi były m.in. Swietłana Mastierkowa, Swietłana Kitowa, Swietłana Kluka, Oksana Zbrożek i Tatjana Andrianowa.
W 1997 została odznaczona Orderem Przyjaźni[12].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Svetlana Styrkina [online], olympedia.org [dostęp 2021-05-06] (ang.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 418 [dostęp 2019-05-24] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 450 [dostęp 2019-05-24] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
- ↑ European Cup A Final and Super League (Women) [online], GBRAthletics [dostęp 2019-05-24] (ang.).
- ↑ Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Historia spotkań międzypaństwowych reprezentacji Polski. Część I – seniorki. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1979, s. 158–159.
- ↑ IAAF World Cup A in Athletics [online], GBRAthletics [dostęp 2019-05-24] (ang.).
- ↑ Progression of IAAF World Records. 2015 Edition [online], IAAF, s. 303 [dostęp 2019-05-24] (ang.).
- ↑ Soviet Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2019-05-24] (ang.).
- ↑ Soviet Indoor Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2019-05-24] (ang.).
- ↑ B.Б. Зеличенок, B.Н. Спичков, B.Л. Штейнбах: Лёгкая Aтлетика: энциклопедия А-Я в 2-х томах. T. 2: О–Я. Moskwa: Человек, 2013, s. 332. ISBN 978-5-904885-81-6. (ros.).
- ↑ Svetlana Styrkina w bazie World Athletics (ang.).
- ↑ Указ Президента Российской Федерации от 06.01.1997 г. № 1 [online], kremlin.ru, 6 stycznia 1997 [dostęp 2019-05-24] (ros.).