Switzerland (1854) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Historia | |
Stocznia | |
---|---|
Wodowanie | 1854 |
US Navy | |
Wejście do służby | 1862 (jako okręt) |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność | |
Długość | 54,2 m (178 stóp)[2] |
Napęd | |
maszyny parowe napędzające boczne koła łopatkowe | |
Prędkość | |
Uzbrojenie | |
?, taran |
Switzerland – amerykański okręt rzeczny, taranowiec z okresu wojny secesyjnej, przebudowany ze statku cywilnego, używany przez wojska Unii podczas kampanii na Missisipi.
Budowa
[edytuj | edytuj kod]Statek „Switzerland” był zbudowany w 1854 w Cincinnati w stanie Ohio[4]. Był bocznokołowym drewnianym pchaczem rzecznym o napędzie parowym[4], konstrukcji typowej dla amerykańskich statków rzecznych połowy XIX wieku. Służył początkowo jako statek cywilny na Missisipi i jej dopływach.
Po wybuchu wojny domowej w USA, został zakupiony przez Departament Wojny USA (Unii) i w marcu-maju 1862 przebudowany na taranowiec według projektu pułkownika Charlesa Elleta, pomysłodawcy i pierwszego dowódcy flotylli taranowców[4]. Przebudowa polegała początkowo przede wszystkim na wzmocnieniu za pomocą grubych drewnianych belek i konstrukcji kadłuba, szczególnie dziobu, pełniącego teraz rolę taranu. Kotły parowe i maszyny parowe zostały osłonięte grubą warstwą drewna (60 cm – 2 stopy) w celu ochrony przed ostrzałem, a także wzmocniono ich mocowania dla ochrony przed wstrząsami przy taranowaniu. Koniecznej adaptacji uległy też nadbudówki, osłonięte z zewnątrz deskami dla pewnego zabezpieczenia przed pociskami broni strzeleckiej, tworząc lekko chronioną kazamatę o pionowych ścianach. Na dachu nadbudówki znajdowała się również lekko chroniona sterówka[1]. Osłona później była wzmacniana i ulepszana.
Początkowo „Switzerland” jako taranowiec nie przenosił stałego uzbrojenia. Pod koniec 1862 został przerobiony na kanonierkę, brak jest informacji o jego uzbrojeniu, lecz szkice z epoki sugerują, że posiadał ok. 8 dział, zapewne dział haubicznych 12-funtowych i gwintowanych 24-funtowych[3].
Służba
[edytuj | edytuj kod]Podobnie jak inne taranowce flotylli Elleta, „Switzerland” formalnie nie wchodził w skład Marynarki Wojennej USA, lecz Zachodniej Flotylli Kanonierek (Western Gunboat Flotilla) należącej do Armii USA. Okręt brał udział w kampanii na Missisipi. Mimo przejścia Zachodniej Flotylli Kanonierek pod kontrolę Marynarki Wojennej w październiku 1862, flotylla taranowców w dalszym ciągu pozostawała pod administracją Armii[3].
Pierwszą akcją taranowców Unii była bitwa na Missisipi pod Memphis 6 czerwca 1862, „Switzerland” jednak nie odegrał w starciu większej roli[4]. Razem z innymi okrętami posuwał się następnie Missisipi na południe, w głąb konfederackiego terytorium, pod Vicksburg i patrolował tam oraz na rzece Yazoo.
O świcie 25 marca 1863 razem z taranowcem „Lancaster” został wysłany na dolny odcinek Missisipi, w celu zwalczania żeglugi konfederackiej między Vicksburgiem a Red River. Dowódcą okrętu był pułkownik Charles Rivers Ellet (syn twórcy flotylli taranowców)[4]. Podczas próby przedarcia się koło Vicksburga, „Lancaster” został zatopiony przez ostrzał, a „Switzerland” odniósł uszkodzenia, mimo to, przedarł się później 31 marca koło umocnień Grand Gulf[4]. W maju i czerwcu 1863 działał na rzekach Red River i Atchafalaya. Pod koniec wojny wchodził w skład Brygady Marines Missisipi[4].
Został sprzedany w październiku 1865, po czym służył jako cywilny statek "Switzerland" do około 1870[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- U.S. Ram Switzerland (1862-1865) w serwisie US Navy Naval Historical Center [dostęp 16-9-2011]
- Angus Konstam, Mississippi River Gunboats of the American Civil War 1861–1865, New Vanguard 46, Osprey Publishing, 2002, ISBN 1-84176-413-2.