Syrrhaptes – Wikipedia, wolna encyklopedia

Syrrhaptes[1]
Illiger, 1811[2]
Ilustracja
Przedstawiciele rodzaju – pustynniki tybetańskie (S. tibetanus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

stepówki

Rodzina

stepówki

Rodzaj

Syrrhaptes

Typ nomenklatoryczny

Tetrao paradoxus Pallas, 1773

Synonimy
Gatunki
  • S. tibetanus
  • S. paradoxus

Syrrhaptesrodzaj ptaków z rodziny stepówek (Pteroclididae).

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Eurazji[7].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 40 cm; masa ciała 200–395 g; rozpiętość skrzydeł 60–71 cm[8].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]
  • Syrrhaptes: gr. συρραπτος surrhaptos „zszyty”, od συρραπτω surrhaptō „zszyć”, od συν sun „razem”; ῥαπτω rhaptō „szyć”[9].
  • Nematura: gr. νημα nēma, νηματος nēmatos „wątek”; ουρα oura „ogon”[10]. Gatunek typowy: Tetrao paradoxus Pallas, 1773.
  • Heteroclitus: łac. heteroclitus „nieregularny”, od gr. ἑτεροκλιτος heteroklitos „nieregularny”, od ἑτερος heteros „różny”; -κλιτος -klitos „skłonny do”, od κλινω klinō „skłonić”[11]. Gatunek typowy: Tetrao paradoxus Pallas, 1773.
  • Przewalskia: gen. Nikołaj Michajłowicz Przewalski (1839–1888), Armia Imperium Rosyjskiego, podróżnik[12]. Gatunek typowy: Syrrhaptes tibetanus Gould, 1850.
  • Tchangtangia: Changtang, dziki, słabo zaludniony region wysokiego płaskowyżu obejmujący znaczną część północnego Tybetu[13]. Nowa nazwa dla Przewalskia Kozlova, 1945 (nazwa zajęta przez Przewalskia Semonov, 1893 (Coleoptera)).

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[14]:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Syrrhaptes, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. J.K.W. illiger: Prodromus systematis mammalium et avium: additis terminis zoographicis utriusque classis, eorumque versione germanica. Berolini: Sumptibus C. Salfeld, 1811, s. 243. (łac.).
  3. J. Fischer von Waldheim. La gelinotte, hétéroclite, (tetrao paradoxa Pallasii) présentée comme genre nouveau sous le nom de Némature.. „Mémoires de la Société Impériale des Naturalistes de Moscou”. 3, s. 272, 1812. (fr.). 
  4. L.J.P. Vieillot: Analyse d’une nouvelle ornithologie élémentaire. Paris: Deteville, libraire, rue Hautefeuille, 1816, s. 53. (fr.).
  5. E.W. Kozlova. (On the phylogeny of the Tibetan Sandgrouse). „Doklady Akademii Nauk SSSR”. 51, s. 325-327, 1945. (ros.). 
  6. E.W. Kozlova. (About the phylogeny of the Tibetan Sandgrouse). „Doklady Akademii Nauk SSSR”. Referaty nauchno-issledovatel’skikh rabot. Otdelenie biologicheskikh nauk. Moscow, s. 183, 1947. (ros.). 
  7. F. Gill & D. Donsker: Turacos, bustards, cuckoos, mesites, sandgrouse. IOC World Bird List: Version 9.2. [dostęp 2019-08-21]. (ang.).
  8. E. de Juana: Family Pteroclidae (Sandgrouse). W: J. del Hoyo, A. Elliott & J. Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Cz. 4: Sandgrouse to Cuckoos. Barcelona: Lynx Edicions, 1997, s. 51. ISBN 84-87334-22-9. (ang.).
  9. The Key to Scientific Names, Syrrhaptes [dostęp 2019-08-21].
  10. The Key to Scientific Names, Nematura [dostęp 2019-08-21].
  11. The Key to Scientific Names, Heteroclitus [dostęp 2019-08-21].
  12. The Key to Scientific Names, Przewalskia [dostęp 2019-08-21].
  13. The Key to Scientific Names, Tchangtangia [dostęp 2019-08-21].
  14. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Pteroclidae Bonaparte, 1831 - stepówki - Sandgrouse (wersja: 2016-05-22). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2019-08-21].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).