Szatra (namiot) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Szatra (z węg. sátor - namiot) – gwarowe określenie budynku mieszkalnego pasterzy, a także taboru cygańskiego.

Święto zgody razem i zakładziny grodu obchodzić miano. Pierwszego dnia czekali wszyscy w polu, szałasy i szatry skleciwszy, drugiego dopiero uroczystość rozpocząć się miała.

Józef Ignacy Kraszewski, Stara baśń: powieść z IX wieku

Zobacz też

Bibliografia

Słownik języka polskiego, red. nacz. Witold Doroszewski, tom VIII, Warszawa 1966.