Szlif schodkowy – Wikipedia, wolna encyklopedia
Ten szlif stosuje się przede wszystkim do obróbki przezroczystych kamieni kolorowych np. szmaragdów, topazów, turmalinów, rubinów.
Cechują go:
- prostokątny lub kwadratowy zarys ściany czołowej = tafli
- równolegle ułożone, prostokątne fasetki przypominające schodki w obrębie pasa czyli rondysty
- naroża kamieni mogą być zeszlifowane, wówczas uzyskuje się zarys ośmiokątny.
Odmiany szlifu schodkowego:
- tablicowy
- kwadratowy
- ośmiokątny
- bagiet (baguette)
- owalny
Przykłady szlifów jubilerskich
[edytuj | edytuj kod]- szlif nożycowy
- szlif nożycowy "bagiet"
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Kazimierz Maślankiewicz: Kamienie szlachetne. Wyd. 3 popr. i uzup. Warszawa: Wydawnictwo Geologiczne, 1982.