Szybkość reakcji chemicznej – Wikipedia, wolna encyklopedia

Szybkość reakcji chemicznej – szybkość przybywania lub ubywania reagenta w wyniku przebiegu reakcji chemicznej.

Szybkość reakcji chemicznej definiuje się jako zmianę liczby moli składnika odniesienia w czasie.

Najczęściej spotykane równania:

${\displaystyle r_{A}=\pm {\frac {1}{V}}}$${\displaystyle {\frac {dn_{A}}{dt}},}$

${\displaystyle r_{A}=\pm {\frac {1}{m}}}$${\displaystyle {\frac {dn_{A}}{dt}},}$

${\displaystyle r_{A}=\pm {\frac {1}{S}}}$${\displaystyle {\frac {dn_{A}}{dt}},}$

gdzie:

${\displaystyle \pm }$ – znak minus odnosi się do substratu, znak plus do produktu,

${\displaystyle A}$ – składnik odniesienia (najczęściej substrat),

${\displaystyle n_{A}}$ – liczba moli składnika odniesienia,

${\displaystyle V}$ – objętość przestrzeni reakcyjnej,

${\displaystyle m}$ – masa katalizatora,

${\displaystyle S}$ – powierzchnia kontaktu międzyfazowego.

Pierwsza z nich odnosi się do reaktora zbiornikowego pracującego okresowo, druga do reaktora rurowego przepływowego, a trzecia do sytuacji, gdy w układzie reakcyjnym występują dwie fazy.

W literaturze przedmiotu spotyka się też równanie słuszne w przypadku V = const:

${\displaystyle r_{A}=\pm {\frac {dc_{A}}{dt}},}$

gdzie:

${\displaystyle c_{A}}$ – stężenie molowe składnika odniesienia.

• J. Szarawara, J. Skrzypek: Podstawy inżynierii reaktorów chemicznych, rozdział IV.2.a. Warszawa: WNT, 1980. Brak numerów stron w książce