TGV Atlantique – Wikipedia, wolna encyklopedia
Kraj produkcji | |
---|---|
Producent | |
Lata budowy | 1988–1992 |
Układ wagonów | s+d+d+d+d+d+d+d+d+d+d+s |
Wymiary | |
Masa służbowa | 479 t |
Długość | 237,59 m |
Napęd | |
Typ silników | |
Liczba silników | 8 |
Napięcie zasilania | Prąd stały 1,5 kV |
Parametry eksploatacyjne | |
Moc ciągła | 3880 kW (przy 1,5 kV) |
Prędkość konstrukcyjna | 320 km/h |
Maksymalna prędkość eksploatacyjna | 300 km/h |
Parametry użytkowe | |
Liczba miejsc siedzących | Pierwsza klasa: 116 |
TGV Atlantique – francuski, pasażerski, elektryczny zespół trakcyjny należący do rodziny pociągów TGV. W nomenklaturze SNCF pociągi te są oznaczone jako klasa TGV 24000. Jest to druga generacja pociągów TGV, zbudowana przez firmę GEC Alsthom w latach 1988 - 1991.
Zbudowano 105 pociągów tych pociągów o numerach 301 - 405 oraz 1 głowica napędowa. Technicznie identyczne z TGV Réseau do którego dodano dwa dodatkowe wagony, są wykorzystywane w relacjach przebiegających przez LGV Atlantique. Zmodyfikowany skład TGV Atlantique 325 ustanowił w roku 1990 światowy rekord prędkości maksymalnej pociągu, wynoszący 515,3 km/h.