TNA – Wikipedia, wolna encyklopedia
TNA – kwas nukleinowy analogiczny do RNA i DNA, którego szkielet oparty jest na czterowęglowym cukrze zwanym treozą zamiast na pentozach. W TNA wiązanie między cukrami za pośrednictwem reszty kwasu fosforowego zachodzi pomiędzy drugim a trzecim węglem pierścienia, a nie pomiędzy trzecim i piątym jak w RNA i DNA.
TNA jest najważniejszym kandydatem na ewolucyjny prekursor RNA. Treoza jest cząsteczką znacznie prostszą od ryboz, może powstawać dzięki (abiotycznej) fuzji dwóch identycznych cząstek dwuwęglowych, co czyni spontaniczne powstanie TNA w „pierwotnym bulionie” bardziej prawdopodobnym i usuwa kolejną przeszkodę koncepcyjną z teorii biogenezy. Ponadto potwierdzono, że cząsteczki TNA mogą się wiązać komplementarnie w dwuniciową helisę zarówno pomiędzy sobą, jak i z cząsteczkami RNA i DNA.
TNA zyskał popularność jako prekursor RNA w obliczu niemożności uzyskania rybozy (wchodzącej w skład RNA) na drodze syntezy abiotycznej, ponieważ związek ten zawiera reaktywną grupę karbonylową. Okazało się jednak, że można uzyskać rybozę w obecności boru jako stabilizatora. Doświadczenie z powodzeniem przeprowadzono w The Westheimer Institute of Science and Technology[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Świat nauki, Prószyński i S-ka, nr 7 (191), lipiec 2007, s. 46
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Scientific American
- NASA. nai.arc.nasa.gov. [zarchiwizowane z tego adresu (2003-07-05)].