Tabela parsingu – Wikipedia, wolna encyklopedia
Tabela parsingu (ang. parsing table), inna nazwa to tablica sterująca – element sterujący pracą parsera, wykorzystywany w różnych metodach analizy składniowej. Sposób indeksowania tabeli, jak również jej wartości, zależne są od rodzaju parsera, mogą również istnieć różne algorytmy wypełniania jej wartościami.
Przykłady
[edytuj | edytuj kod]Tabela dla przewidującego parsera dla gramatyki LL(1)
[edytuj | edytuj kod]Tabela indeksowana jest symbolami terminalnymi i nieterminalnymi pochodzącymi z danej gramatyki oraz pojedynczym symbolem terminalnym. Komórki mogą zawierać:
- produkcje lub
- polecenie zgłoszenia błędu.
Tabela dla parsera BC(m,n)
[edytuj | edytuj kod]Komórka tablicy gdzie może przyjmować wartości:
- przesuń (shift),
- redukuj zgodnie z produkcją
- akceptuj,
- błąd,
- puste.
Tabela dla parsera LR(k)
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Alfred V. Aho, Ravi Sethi, Jeffrey D. Ullman: Kompilatory. Reguły, metody i narzędzia. Warszawa: WNT, 2002. ISBN 83-204-2656-1.
- Dick Grune, Ceriel Jacobs: Parsing Techiniques - A Practical Guide. Chichester, England: Ellis Horwood, 1990. ISBN 0-13-651431-6.