Tadeusz Federowski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Tadeusz Federowski
Data i miejsce urodzenia

25 sierpnia 1931
Rybnik, Polska

Data śmierci

31 sierpnia 2018

Instrumenty

perkusja

Gatunki

jazz
dixieland
swing
ragtime

Zawód

perkusista

Aktywność

1951–1954
1956–2005

Powiązania

Klub „Stodoła”

Współpracownicy
Janusz Zabiegliński
Jerzy Matuszkiewicz
Krzysztof Komeda
Henryk Majewski
Paweł Tartanus
Zespoły
Pinokio
Swingtet Janusza Zabieglińskiego
Kwartet Jerzego Matuszkiewicza
Traditional Jazz Makers
(Polish All Stars)
Trio Krzysztofa Komedy
Big Band Hybrydy
Big Band „Stodoła”
Old Timers
Swing Session
Bigband Klubu Tygmont
Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”

Tadeusz Federowski (ur. 25 sierpnia 1931 w Rybniku, zm. 31 sierpnia 2018)[1] – polski perkusista jazzowy związany z warszawskim klubem Stodoła. Absolwent Wydziału Geodezji i Kartografii Politechniki Warszawskiej.

Działalność muzyczna

[edytuj | edytuj kod]

Karierę rozpoczął w roku 1951 jako perkusista zespołu Pinokio. Współpracował z nim do 1954, a potem przez dwa lata pracował w wyuczonym zawodzie (fotogrametra). Od 1956 roku ponownie zajmowała się działalnością muzyczną, grając – do roku 1958 – na perkusji w zespole dixielandowym. Potem związał się ze Swingtetem Janusza Zabieglińskiego, a jednocześnie współpracował z zespołami Jerzego „Dudusia” Matuszkiewicza – Kwartetem i grupą Traditional Jazz Makers, która potem pod nazwą Polish All Stars jako pierwszy polski zespół jazzowy występowała za granicą (Dania, 1958). W grupie tej znaleźli się m.in. Zbigniew Namysłowski i Andrzej Kurylewicz. Następnie współpracował z triem Krzysztofa Komedy (1959), z którym wziął udział w prestiżowej imprezie jazzowej – Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Jazzowej Jazz Jamboree.

W latach 60. XX wieku był perkusistą jazzbandów: Big Band Hybrydy (1960) i Big Band „Stodoła” (1969). Ponownie nawiązał też współpracę z J. Matuszkiewiczem i jego grupą All Stars (1964), z którą wystąpił w filmie Jazz aus Polen (reż. Janusz Majewski, realizacja Joachim Berendt dla telewizji zachodnioniemieckiej).

W 1972 roku związał się z zespołem Old Timers Henryka Majewskiego. Współpraca ta trwała do 1992 r. W latach 1977–1987 grał też w innej formacji H. Majewskiego – Swing Session (gdzie śpiewała m.in. Ewa Bem). Z tymi grupami muzycznymi koncertował w prawie całej Europie i wziął udział w licznych festiwalach i imprezach jazzowych (zarówno w Polsce, jak i za granicą). Przez jakiś czas grał też z Asocjacją Hagaw[2].

W swojej pracy artystycznej miał też możliwość współpracy z wieloma zagranicznymi muzykami jazzowymi, m.in. z Beryl Bryden oraz Wildem Billem Davisonem.

W repertuarze zespołów, w których grał Federowski, oprócz kompozycji rodzimych twórców, nie zabrało też standardów światowego jazzu, jak np.: A Night in Tunisia (muz. Dizzy Gillespie), Blue Monk (muz. Thelonious Monk), Caravan (muz. Duke Ellington, Juan Tizol), Lady Be Good (muz. George Gershwin), Lazybird (muz. John Coltrane), Love For Sale (muz. Cole Porter), Night and Day (muz. C. Porter), Our Love Is Hier To Stay (muz. G. Gershwin), So what (muz. Miles Davis), Somebody Loves Me (muz. G. Gershwin), Sweet Georgia Brown (aut. Maceo Pinkard, Kenneth Casey, Ben Bernie).

W 2004 r. został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi[3]. W roku 2005 wziął udział w imprezie muzycznej poświęconej pamięci Henryka Majewskiego i 40-lecia grupy Old Timers[4]. Związany był z Bigbandem Klubu Tygmont i współpracował z Pawłem Tartanusem.

W 2007 został odznaczony Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[5].

Grób Tadeusza Federowskiego na Cmentarzu Bródnowskim.

Pochowany na cmentarzu Bródnowskim (kwatera 9B-2-14).

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]

Jako muzyk sesyjny

  • 1964Ricercar 64 (EP, Veriton V-290)
  • Kamiński, Wegehaupt, Fedorowski: Chodzież vol. 1 (LP, Poljazz PSJ-116)
  • Karolak, Wegehaupt, Fedorowski, Kamiński: Chodzież vol. 2 (LP, Poljazz PSJ-117)
  • Karolak, Wegehaupt, Fedorowski, Kamiński: Chodzież vol. 3 (LP, Poljazz PSJ-118)
  • 1966Janusz Zabiegliński: And his Swingtet (LP, Muza XL-0357)
  • 1971Mieczysław Mazur: Rag – swing – time (LP, Muza SXL-0789)
  • 1972Old Timers: Hallo, hold the line (LP, Muza SX-0842)
  • 1976William 'Wild Bill' Davision, Old Timers: Wild Bill Davison with Old Timers (LP, Poljazz Z-SX-0616)
  • 1977Old Timers: Aquarium Live Nr 4 (LP, Poljazz Z-SX-0672)
  • 1978Old Timers, William 'Wild Bill' Davision: Old Timers with Wild Bill Davision (LP, Muza SX-1771)
  • 1983Old Timers: Old Timers (LP, Poljazz PSJ-124)
  • 1987Old Timers: Jubileum (LP, Poljazz PSJ-192)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Tadeusz Federowski nie żyje. jazzforum.com.pl. [dostęp 2018-09-12]. (pol.).
  2. Muzyka: Andrzej Rosiewicz w warszawskiej Stodole. [dostęp 2008-05-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-24)].
  3. M.P.2004.44.776 – Nadanie odznaczeń
  4. http://psj.stoart.org.pl/psj_zt05.html
  5. Medal Zasłużony Kulturze - Gloria Artis. www.gov.pl. [dostęp 2020-06-07].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Wolański R., Leksykon Polskiej Muzyki Rozrywkowej, Warszawa 1995, Agencja Wydawnicza MOREX, ISBN 83-86848-05-7, hasło Federowski Tadeusz, s. 49.