Tadeusz Iskierka – Wikipedia, wolna encyklopedia
Tadeusz Iskierka (lata 60.) | |
Data i miejsce urodzenia | 6 października 1917 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 6 września 1990 |
Narodowość | |
Alma mater | |
Praca | |
Biuro | |
Odznaczenia | |
Tadeusz Iskierka (ur. 6 października 1917 w Moskwie, zm. w Warszawie)[1] – polski architekt i nauczyciel akademicki.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w Moskwie, dokąd podczas I wojny światowej jego rodzina tymczasowo przeniosła się z Warszawy[2]. Zaraz po odzyskaniu niepodległości przez Polskę w 1918 Iskierkowie powrócili do Warszawy i zamieszkali na Woli.
W latach 1925–1931 uczęszczał do szkoły powszechnej przy ul. Żelaznej. Następnie uczył się w Państwowej Szkole Średniej Technicznej Kolejowej przy ul. Chmielnej 88/90 i przez rok w Gimnazjum dla Dorosłych przy ul. Złotej[2].
W 1936 rozpoczął studia na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej (PW). W 1939 wyjechał do Belgradu i odbył tam praktykę budowlaną. Podczas okupacji niemieckiej Polski od jej początków do wybuchu powstania warszawskiego w 1944, w którym wziął udział, kontynuował studia konspiracyjne na PW[2]. Jednocześnie przed powstaniem pracował w biurze Zakładów Ceramicznych „Pustelnik”. Studia ukończył już po wojnie w 1947[1]. W późniejszym okresie został pracownikiem naukowym i wykładowcą na PW.
Jeszcze w lutym 1945 podjął pracę w Biurze Odbudowy Stolicy[1]. Był projektantem w Wydziale Urbanistyki. Przystąpił także do złożonego z architektów BOS zespołu projektowego „Pingwiny”. Był współtwórcą projektu szkoły typowej, który został wykorzystany przy budowie tzw. szkół tysiąclecia[2]. Oprócz działalności architektonicznej amatorsko zajmował się malarstwem. Jego akwarele przedstawiające architekturę Warszawy nierzadko publikowało pismo „Stolica”[2]. Okazjonalnie pisywał w miesięczniku wydawanym przez SARP – „Architektura”[3]
Należał do Stowarzyszenia Architektów Polskich (SARP). Był członkiem Oddziału Warszawskiego, w którego zarządzie zasiadał w okresie 1955–1956. Za swoją pracę otrzymał szereg odznaczeń i wyróżnień.
Po śmierci spoczął na cmentarzu Północnym[1].
Dokonania
[edytuj | edytuj kod]- Biurowiec Wspólnoty Pracy w Warszawie przy ul. Żurawiej 4/4A (1947–1948)
- Odbudowa i przebudowa pałacu Stanisława Wołowskiego (obecnego Domu Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich) w Warszawie przy ul. Foksal 3 (1947–1951) – współautorzy: Czesław Duchnowski, Stefan Hołówko, Czesław Skolimowski i Włodzimierz Skolimowski
- Budynek Centrali Ogrodniczej w Warszawie przy ul. Wilczej 38/40 (1950) – współautorzy: Stefan Hołówko, Konstanty Kokozow, Mikołaj Kokozow, Bogumił Płachecki, Jerzy Wasilewski
- Dom wielorodzinny Głównego Instytutu Pracy w Warszawie przy ul. Noakowskiego 8 (1950–1953) – współautorzy: Stefan Hołówko, Konstanty Kokozow, Mikołaj Kokozow, Bogusław Płachecki, Jerzy Wasilewski
- Budynek na stadionie[4] Stali w Poznaniu (1956)
- Polski pawilon wystawowy na targach w Zagrzebiu (1956)
Konkursy
[edytuj | edytuj kod]- SARP nr 131 – Projekt urbanistyczny i koncepcyjny gmachu centrali Pocztowej Kasy Oszczędności w Warszawie (1946) – współautor: Stanisław Bieńkuński (zakupiony)
- Projekt gmachów Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego w Warszawie (1948) – współautorzy: Stefan Hołówko, Konstanty Kokozow, Mikołaj Kokozow, Bogusław Płachecki i Jerzy Wasilewski (II nagroda)
- SARP nr 165 – Projekt Powszechnego Domu Towarowego w Warszawie (1948) – współautorzy: Stefan Hołówko i Mikołaj Kokozow (zakupiony)
- SARP nr 168 – Projekt rozwiązania architektoniczne gmachu Ministerstwa Skarbu w Warszawie (1948) – współautor: Zygmunt Lewański (II nagroda)
- SARP nr 171 – Projekt gmachu biurowego Centrali Tekstylnej w Łodzi (1948) – współautor: Stefan Hołówko (zakupiony)
- Projekt otoczenia „PAST-y” – I etap (1950) – współautor: Zygmunt Lewański (nagroda równorzędna)
- SARP nr 321 – Projekt szkoły podstawowej siedmioizbowej z zestawu elementów przydatnych do typizacji (1961) – współautorzy: zespół (wyróżnienie II stopnia równorzędne)
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Złoty Krzyż Zasługi (1969)
- Srebrny Krzyż Zasługi
- Srebrna Odznaka SARP (1954, 1957)
- Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego
- Złota Odznaka „Odbudowa Warszawy”
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Tadeusz Iskierka. SARP. [dostęp 2024-05-21]. (pol.).
- ↑ a b c d e Odbudowa Warszawy – Tadeusz Iskierka. um.warszawa.pl. [dostęp 2024-05-21]. (pol.).
- ↑ „Arcitektura”, nr 1, styczeń 1956. mbc.cyfrowemazowsze.pl. [dostęp 2024-05-23]. (pol.).
- ↑ Poznań – Stadion z historią PRL. gloswielkopolski.pl. [dostęp 2024-05-21]. (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Tadeusz Iskierka, SARP
- Odbudowa Warszawy – Tadeusz Iskierka, um.warszawa.pl