Tamira Paszek – Wikipedia, wolna encyklopedia
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 6 grudnia 1990 |
Wzrost | 165 cm |
Gra | praworęczna, oburęczny backhand |
Status profesjonalny | 26 października 2005 |
Zakończenie kariery | aktywna |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje | 3 WTA, 6 ITF |
Najwyżej w rankingu | 26 (11 lutego 2013) |
Australian Open | 2R (2007, 2013) |
Roland Garros | 2R (2007, 2014) |
Wimbledon | QF (2011, 2012) |
US Open | 4R (2007) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje | 0 WTA, 5 ITF |
Najwyżej w rankingu | 93 (6 maja 2013) |
Australian Open | 2R (2012) |
Roland Garros | 1R (2007–2009, 2011–2013) |
Wimbledon | 2R (2012, 2013) |
US Open | 3R (2012) |
Strona internetowa |
Tamira Shelah Paszek (ur. 6 grudnia 1990 w Dornbirn) – austriacka tenisistka, reprezentantka w Pucharze Federacji.
Kariera tenisowa
[edytuj | edytuj kod]Jest córką Ariffa Mohameda, Kanadyjczyka urodzonego w Tanzanii, wychowanego w Kenii, którego dziadkowie byli Hindusami, oraz Françoise Paszek, Austriaczki urodzonej w Chile. Babka od strony matki była Austriaczką, a dziadek pół-Polakiem, pół-Francuzem[1].
Jest zawodniczką praworęczną, z oburęcznym backhandem. Treningi tenisowe rozpoczęła w wieku 4 lat. Trenowana początkowo przez matkę, a następnie przez Larri Passosa (dawnego opiekuna m.in. Gustavo Kuertena), w lipcu 2005 dotarła do finału juniorskiego Wimbledonu. W półfinale pokonała Wiktoryję Azarankę, w decydującym meczu przegrała 3:6, 4:6 z Agnieszką Radwańską. Uczestniczy nadal w rywalizacji juniorskiej w 2006, dochodząc do ćwierćfinałów Australian Open i French Open.
W kwietniu 2005 debiutowała w reprezentacji Austrii w Pucharze Federacji. W pierwszym meczu nie sprostała Francuzkom Virginie Razzano i Nathalie Dechy, ale w lipcowym meczu ze Szwajcarkami odniosła dwa zwycięstwa, przyczyniając się do pozostania Austrii w najwyższej grupie rozgrywkowej Pucharu Federacji, grupie światowej. Również w 2005 debiutowała w seniorskiej rywalizacji zawodowej. Wygrała m.in. turniej cyklu ITF w Sofii (w singlu i deblu) oraz przeszła rundę w halowym turnieju WTA Tour w Linzu. Była najmłodszą zwyciężczynią pojedynku w cyklu WTA Tour w 2005.
24 września 2006 zdobyła swój pierwszy tytuł w turnieju WTA w Portorožu, w finale pokonując Marię Elenę Camerin.
W 2007 zadebiutowała w Australian Open, gdzie, po przejściu eliminacji (zwycięstwa nad: Trudą Musgrave 7:5, 6:0; Hsieh Su-wei 6:0, 6:1 i Ivaną Lisjak 4:6, 6:4, 6:4) i pokonaniu w pierwszej rundzie Séverine Brémond 7:5, 6:3, uległa w drugiej rundzie Wierze Zwonariowej. Niedługo potem przeszła eliminacje do turnieju Dubai Tennis Championships II kategorii w Dubaju, w pierwszym meczu pokonała Katarinę Srebotnik 7:5, 6:3 i przegrała w 1/8 z liderką kobiecego rankingu – Justine Henin 6:4, 5:7, 1:6.
Rok później, również podczas Australian Open, Paszek była bliska sprawienia nie lada niespodzianki. Podczas pojedynku z turniejową trójką – Jeleną Janković przegrała w trzech setach, mimo że w ostatnim prowadziła 9:8 (40-0) i miała trzy piłki meczowe. Pojedynek skończył się wynikiem 4:6, 6:2, 12:10.
W 2008 roku osiągnęła finał zawodów w Bali, przegrywając w nim z Patty Schnyder 3:6, 0:6. Dwa lata później zwyciężyła w Québecu, pokonując w meczu mistrzowskim Bethanie Mattek-Sands wynikiem 7:6(6), 2:6, 7:5. W 2012 roku wygrała z Angelique Kerber 5:7, 6:3, 7:5 w finale zawodów rangi WTA Premier Series w Eastbourne.
Po zakończeniu kariery przez Barbarę Schett uważana za największą nadzieję austriackiego tenisa kobiecego.
Finały turniejów WTA
[edytuj | edytuj kod]Legenda | |
---|---|
Wielki Szlem | |
Igrzyska olimpijskie | |
WTA Tour Championships | |
1988 – 2008 | |
Kategoria I | |
Kategoria II | |
Kategoria III | |
Kategoria IV | |
Kategoria V | |
2009 – 2020 | |
WTA Premier Mandatory | |
WTA Premier 5 | |
WTA Premier | |
WTA International Series | |
WTA 125K series (2012–2020) |
Gra pojedyncza
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Zwyciężczyni | 1. | 24 września 2006 | Portorož | Twarda | Maria Elena Camerin | 7:5, 6:1 |
Finalistka | 1. | 8 września 2008 | Bali | Twarda | Patty Schnyder | 3:6, 0:6 |
Zwyciężczyni | 2. | 19 września 2010 | Québec | Twarda (hala) | Bethanie Mattek-Sands | 7:6(6), 2:6, 7:5 |
Zwyciężczyni | 3. | 23 czerwca 2012 | Eastbourne | Trawiasta | Angelique Kerber | 5:7, 6:3, 7:5 |
Historia występów wielkoszlemowych
[edytuj | edytuj kod]Turniej | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | 2R | 1R | 1R | 1R | 1R | 1R | 2R | – | – | 1R |
French Open | 2R | 1R | 1R | – | 1R | 1R | 1R | 2R | – | – |
Wimbledon | 4R | 1R | 1R | – | QF | QF | 1R | 1R | 1R | 1R |
US Open | 4R | 2R | – | 2R | 1R | 1R | – | – | – | – |
Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych
[edytuj | edytuj kod]Gra pojedyncza (2)
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
Finalistka | 2005 | Wimbledon | Trawiasta | Agnieszka Radwańska | 3:6, 4:6 |
Finalistka | 2006 | US Open | Twarda | Anastasija Pawluczenkowa | 6:3, 4:6, 5:7 |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Getting to Know... Tamira Paszek. wtatennis.com, 2006-12-29. [dostęp 2012-12-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-06)]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2013-08-23] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-23] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2013-08-23] (ang.).