Tanggula Shanmai – Wikipedia, wolna encyklopedia

Tanggula Shanmai

Dangla Shan, Tanggula Shan, Dangla, Tangla

Tanggula Shanmai
Kontynent	Azja
Państwo	Chiny
Najwyższy szczyt	Geladaindong (6559 m n.p.m.)
Długość	ok. 700 km
Jednostka dominująca	Wyżyna Tybetańska
Położenie na mapie Chin Tanggula Shanmai
34°N 91°E/34,000000 91,000000
Multimedia w Wikimedia Commons

Tanggula Shanmai (chiń. upr. 唐古拉山脉; chiń. trad. 唐古拉山脈; pinyin Tánggǔlā Shānmài; tyb.: གདང་ལ་།, Wylie: gdang la, ZWPY: Dangla) – pasmo górskie w środkowo-zachodnich Chinach, w środkowowschodniej części Wyżyny Tybetańskiej, na granicy Tybetańskiego Regionu Autonomicznego i prowincji Qinghai. Rozciąga się na długości ok. 700 km i stanowi dział wodny dorzeczy Jangcy i Saluinu. Wznosi się średnio na wysokość 4500–5000 m n.p.m.; najwyższy szczyt, Geladaindong, ma wysokość 6559 m n.p.m. Pasmo składa się z kilku masywów i zbudowane jest głównie z wapieni i łupków ilastych. Dominują krajobrazy wysokogórskich pustyń i stepów^[1].