Tapeżara – Wikipedia, wolna encyklopedia

Tapeżara
Tapejara
Kellner, 1989
Okres istnienia: 125–100 mln lat temu
125/100
125/100
Ilustracja
Rekonstrukcja szkieletu
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Podkrólestwo

eukarioty

Nadtyp

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

zauropsydy

Podgromada

diapsydy

Nadrząd

archozaury

Rząd

pterozaury

Podrząd

Pterodaktyle

Nadrodzina

Azhdarchoidea

Rodzina

Tapejaridae

Rodzaj

Tapejara

Tapejara (czyt. tapedżara) – rodzaj pterozaurów, o wielkim strojnym czubie na głowie i dziwacznym dziobie. Te cechy zapewne służyły do wabienia samic i odstraszania rywali. Tak jak u innych pterozaurów ich skrzydła były pokryte błoną skórną rozpiętą pomiędzy nogami i krótkim ogonem a wydłużonym palcem czwartym.

Żyły we wczesnej kredzie (ok. 125-100 mln lat temu) na terenach Ameryki Południowej. Długość ciała ok. 0,7-1 m, rozpiętość skrzydeł ok. 5 m, masa ok. 30-32 kg. Ich szczątki znaleziono w Brazylii.

Tapejary żywiły się głównie owocami.

Rodzaj obejmuje jeden gatunek, T. wellnhoferi Kellner, 1989 (grafika). Dwa gatunki zaliczane w przeszłości do tego rodzaju, T. imperator i T. navigans, zostały przeniesione do odrębnego rodzaju Tupandactylus.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]