Taromaiti – Wikipedia, wolna encyklopedia

Taromaiti

Azi

Taromaiti
Podobny do Taromaiti demon asyryjski Anzu z głową lwa. Relief z Niniwy
Inne imiona	Azi, tṛṣṇa
Występowanie	Zaratusztrianizm, Zurwanizm, Manicheizm
Przydomek	daēvō.dāta stworzone przez arcydemona
Atrybuty	Pycha, herezja (demon żeński)
Wcielenie zwierzęce	lew, drzwi Az
Teren kultu	Iran, Azja Centralna
Odpowiednik	Az (przeciwnikiem jest Spenta Armaiti)
Rodzina
Ojciec	Aryman (Angriu Maininju)

Taromaiti, awestyjskie tarêmaitîm (niewiara, herezja, bezbożność, zwątpienie (również pycha, wyniosłość, arogancja, buta)) demon w religii zaratusztriańskiej.

Jeden z demonów (dewów^[1]) Arymana, siejący w ludziach niewiarę, zwątpienie i odpowiedzialny za odstępstwo i wypaczanie wiary, tym samym demon herezji. Wymieniony w formie niespersonalizowanej w Gathach Zaratusztry, także w Riwajatach (48.73-74^[2]). Jest najbardziej niebezpiecznym przeciwnikiem mądrej i dobrej prawdziwej ludzkiej natury, ponieważ jest w stanie zniszczyć „wrodzoną mądrość” (asnxradu) człowieka (de Menasce, rozdział 316). Taromaiti jest odpowiedzialny za złą religię, herezję i niezrozumienie doktryn zoroastriańskich^[3]; uniemożliwia ludziom poznanie stwórcy, a przez co widzą boga jako demona, a demony jak bogów, kłamstwo jako prawdę, a prawdę jako kłamstwo (de Menasce, rozdział 77)^[4]. Cechy te są przypisywane także demonowi z którym bywa utożsamiany Āz^[5].

Awesta. Gathy Zaratusztry: Jasna 33.4^[6]:

ĵê thwat mazdâ asruštîm akemcâ manô ĵazâi apâ hvaêtêušcâ tarêmaitîm verezênah’jâcâ nazdištãm drudzem airjamanascâ nadeñtô gêušcâ vâstrât acištem mañtûm.

„Jestem tym, kto przez oddanie będzie

Trzymał nieposłuszeństwo i Złą Świadomość daleko od ciebie, o Mazdo,

Herezję z daleka od ludzi szlachetnych,

Nieufność szerzoną przez oszczerców, z dala od społeczności

Zło i zniszczenie daleko od pastwisk bydła.”