Telemarketing – Wikipedia, wolna encyklopedia
Telemarketing – jedno z narzędzi marketingu bezpośredniego, wykorzystujące komunikację telefoniczną z aktualnymi lub potencjalnymi klientami.
Dzieli się na telemarketing:
- wychodzący i przychodzący.
- aktywny (in-bound) / reaktywny (out-bound)
- wewnętrzny / zewnętrzny
- instytucjonalny / indywidualny.
Umożliwia:
- udzielanie informacji (infolinie),
- sprzedaż (np. ubezpieczeń[1], konferencji i szkoleń, usług informatycznych, produktów medycznych, usług finansowych, książek, powierzchni reklamowej itd.[2]),
- przyjmowanie zamówień,
- przyjmowanie reklamacji,
- przeprowadzanie badań rynkowych,
- umawianie spotkań.
Jest podstawowym narzędziem Call center i Contact Center.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Jak sprzedać poczucie bezpieczeństwa przez telefon -PRNews.pl (Dostęp: 2012-03-08).
- ↑ Stolarczyk Bartłomiej, Perswazyjny telemarketing. 50 narzędzi sprzedaży i obsługi klienta przez telefon do zastosowania od zaraz, Helion 2011, ISBN Książki drukowanej: 978-83-246-2906-0, 9788324629060.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Bartłomiej Stolarczyk , Perswazyjny telemarketing. 50 narzędzi sprzedaży i obsługi klienta przez telefon do zastosowania od zaraz., Gliwice: Helion, 2011, ISBN 978-83-246-2906-0, OCLC 750439536 .
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Stowarzyszenie Marketingu Bezpośredniego. Grupa telemarketingowa. (pol.).