Tenoryt – Wikipedia, wolna encyklopedia

Tenoryt
Ilustracja
Tenoryt (pochodzenie: Rosja)
Właściwości chemiczne i fizyczne
Inne nazwy

Melakonit

Skład chemiczny

tlenek miedzi (CuO)

Twardość w skali Mohsa

3–4

Przełam

nierówny, muszlowy

Łupliwość

wyraźna

Układ krystalograficzny

jednoskośny

Gęstość

5,8–6,4 g/cm³

Właściwości optyczne
Barwa

czarna, szaroczarna

Rysa

czarna, zielona

Połysk

tłusty

Tenoryt (melakonit) – minerał z gromady tlenków. Należy do grupy minerałów bardzo rzadkich.

Nazwa pochodzi od nazwiska włoskiego botanika Michele Tenore (1780-1861).

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Właściwości

[edytuj | edytuj kod]

Tworzy kryształy o pokroju tabliczkowym, pseudoheksagonalne. Występuje w skupieniach ziarnistych, zbitych (czarne skupienia – melakonit), ziemistych, proszkowych. Jest kruchy, przeświecający. W świetle przechodzącym okazuje pleochroizm w odcieniach brunatnych. Rozpuszcza się w kwasach.

Występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Jest produktem utleniania złóż kruszców miedzi. Czasami powstaje w ekshalacji wulkanicznej Najczęściej współwystępuje z takimi minerałami jak: kupryt, malachit, azuryt, chalkozyn, limonit.

Miejsca występowania:

  • W Polsce: znany z Gór Świętokrzyskich oraz Dolnego Śląska.

Zastosowanie

[edytuj | edytuj kod]
  • źródło otrzymywania miedzi (79,9% Cu),
  • interesujący dla kolekcjonerów.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • J. Parafiniuk: Minerały. Systematyczny katalog 2004. Warszawa: TG „Spirifer”, 2005.
  • A. Bolewski, A. Manecki: Mineralogia szczegółowa. Warszawa: PAE, 1993.
  • A. Bolewski: Mineralogia szczegółowa. Warszawa: Wydawnictwo Geologiczne, 1965.
  • W. Schumann: Minerały świata. Oficyna wydawnicza „Alma – Press”, 2003.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]