Terapia Felkego – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł od 2009-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Terapia Felkego - należy do złożonych holistycznych metod leczenia, wykorzystujących uzdrawiające właściwości substancji występujących w przyrodzie w stanie naturalnym. Jej twórcą jest urodzony w Niemczech ewangelicki pastor Emanuel Felke (1856-1926). Opracowując własną metodę korzystał on z założeń już istniejących form leczenia takich jak kąpiele wodne, powietrzne i słoneczne, gimnastyka, ruch na świeżym powietrzu, ziołolecznictwo, kuracje dietetyczne czy głodówki.

Ten artykuł opisuje teorie, metody lub czynności niezgodne ze współczesną wiedzą medyczną.

Terapia Felkego:

• pobudza krążenie,
• poprawia ukrwienie narządów wewnętrznych poprzez ucisk dolnej części brzucha (litr błota waży ok. dwóch kilogramów),
• likwiduje choroby reumatyczne.