Terytorium Hawajów – Wikipedia, wolna encyklopedia
terytorium inkorporowane | |||
1898–1959 | |||
| |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Siedziba | |||
Data powstania | |||
Data likwidacji | |||
Zarządzający | |||
Powierzchnia | 16 661 | ||
Strefa czasowa | UTC -10 | ||
Języki urzędowe | |||
Położenie na mapie |
Terytorium Hawajów – terytorium zorganizowane Stanów Zjednoczonych istniejące od 12 sierpnia 1898 do 21 sierpnia 1959 roku.
Historia
[edytuj | edytuj kod]W styczniu 1893 roku ostatnia hawajska królowa Liliʻuokalani abdykowała pod warunkiem, że władzę w jej kraju przejmie USA a nie rebeliancki rząd pod przywództwem premiera Sanforda Dole. Mimo to rebelianci przejęli władzę i sprawowali ją 3 lata, czyli do czasu interwencji amerykańskiej. 7 lipca 1898 roku kraj został zajęty zbrojnie przez USA i 12 sierpnia stał się terytorium inkorporowanym.
21 sierpnia 1959 roku Stany Zjednoczone oficjalnie przyjęły Hawaje jako pięćdziesiąty stan Unii. Statusu tego nie otrzymała Palmyra, która stała się osobnym terytorium Stanów Zjednoczonych.
Kontrola autorytatywna (integralne terytorium zamorskie):