Test ciągłego wykonywania – Wikipedia, wolna encyklopedia

Test ciągłego wykonywania (ang. Continuous Performance Task/Test), w skrócie CPT – test neuropsychologiczny mierzący selektywną uwagę, impulsywność, stosowany m.in. w diagnostyce ADHD.

Pierwsza wersja CPT została opracowana i opublikowana w „Journal of Psychology Consulting” w 1956 r. przez grupę psychologów, której skład wchodzili: Enger Rosvold, Allan Mirsky, Irwin Sarason, Bransom Edwin i Lloyd Beck[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. H. E. Rosvold, A. F. Mirsky, I. Sarason, E. D. Bransome, L. H. Beck, A continuous performance test of brain damage, „Journal of Consulting Psychology”, 20, 1956, s. 343-350.