The Cross – Wikipedia, wolna encyklopedia

The Cross
Ilustracja
The Cross podczas koncertu w 1990 r.
Rok założenia

1987

Rok rozwiązania

1993

Pochodzenie

 Wielka Brytania

Gatunek

pop-rock, rock [1], hard rock[2]

Skład
Roger Taylorśpiew, gitara rytmiczna
Spike Edneyinstrumenty klawiszowe
Clayton Mossgitara prowadząca
Peter Noonegitara basowa
Josh Macraeperkusja

The Cross – brytyjski zespół muzyczny. Jego frontmanem był perkusista grupy Queen - Roger Taylor. Grupa powstała w 1987 roku, kiedy koledzy Taylora z zespołu zajmowali się karierami solowymi. Zespół tworzyli Roger Taylor, Spike Edney, Clayton Moss, Peter Noone i Josh Macrae.

Zespołowi po wielu próbach udało się zadebiutować w październiku 1987 roku singlem Cowboys And Indians, który wydała Virgin Records. Ich pierwszy publiczny występ miał miejsce w grudniu, kiedy to pojawili się w programie Meltdown w brytyjskiej telewizji Thames TV. 24 października inna stacja muzyczna, ITV wyemitowała ten występ.

Pierwsza płyta zespołu zatytułowana Shove It ukazała się w 1988. Ukazały się trzy single z tego albumu, a w jego nagraniu gościnnie wzięli udział: Freddie Mercury (który zaśpiewał utwór Heaven For Everyone, opublikowany później na albumie Made in Heaven) oraz Brian May (który zagrał na gitarze w utworze Love Lies Bleeding). W lutym grupa odbyła swoje pierwsze tournée (w Wielkiej Brytanii i Niemczech, gdzie zagrali w kilku klubach). Zespołowi udało się przyciągnąć wielbicieli Queen.

W kwietniu ukazał się singel, zawierający cztery nagrania zespołu. The Cross pojawili się po raz drugi publicznie w programie Number 73. Pod koniec 1988 roku zespół jeszcze raz pojawił się publicznie w Hammersmith Palais, gośćmi zaproszonymi do udziału w koncercie byli Brian May i John Deacon. Później zespół umilkł, aż do 1990 roku.

Początkowo zespół grał klasyczny rock z elementami muzyki dance, które z czasem porzucił.

W 1990 roku The Cross podpisali kontrakt z wytwórnią EMI Parlophone (wytwórnią grupy Queen) i ponownie dali znać o sobie swoim drugim albumem Mad, Bad And Dangerous To Know, który wyszedł na rynek w marcu, zaś jeden singel z tego albumu ukazał się w kwietniu. Przy promocji płyty wznowiono pierwszy album grupy, który sprzedawano w niższej cenie. W grudniu zespół wystąpił na zjeździe fanów Queen w Londynie w Astoria Theatre. Na koncercie zostały przedstawione trzy premierowe utwory, które się później znalazły na ich następnym albumie.

Rok 1991 był również dla grupy owocny: najpierw ukazał się jeden singel z trzeciego albumu Blue Rock. Album ten ujrzał światło dzienne najpierw w sierpniu na rynku niemieckim, a pod koniec roku w Wielkiej Brytanii. Queen praktycznie przestał istnieć po śmierci wokalisty Queen w listopadzie 1991, więc w 1992 roku Roger Taylor ponownie związał się z The Cross. Rok później The Cross zakończył działalność, a Taylor zajął się karierą solową. W 2013 r. w boxie The lot, zawierającym kompletną solową dyskografię Rogera, ukazały się reedycje albumów The Cross.

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]
Albumy
Rok Tytuł Pozycja na liście
UK
[3]
1988 Shove It
  • Data: 13 kwietnia 1988
  • Wydawca: Virgin Records
58
1990 Mad, Bad and Dangerous to Know
  • Data: 26 marca 1990
  • Wydawca: EMI Electrola
1991 Blue Rock
  • Data: 9 września 1991
  • Wydawca: EMI Electrola
„—” pozycja nie była notowana.
Single
Rok Tytuł Pozycja na liście Album
UK
[3]
1987 „Cowboys and Indians” 73 Shove It
1988 „Shove It" 83
„Heaven for Everyone" 84
„Manipulator"
1990 „Power to Love" 83 Mad, Bad and Dangerous to Know
„Liar"
„Final Destination"
1991 „New Dark Ages" Blue Rock
„Life Changes”
„—” pozycja nie była notowana.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]
 Zobacz też kategorię: Trasy koncertowe The Cross.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. The Cross Albums: songs, discography, biography, and listening guide - Rate Your Music [online], rateyourmusic.com [dostęp 2024-04-26] (ang.).
  2. Geoff Orens: Cross Biography. allmusic.com. [dostęp 2012-05-31]. (ang.).
  3. a b The Cross UK Charts. chartarchive.org. [dostęp 2012-05-31]. (ang.).