Thor Delta J – Wikipedia, wolna encyklopedia
Rodzina rakiet nośnych Thor Delta | |
Producent | |
---|---|
Koszt wystrzelenia | 16,66 mln USD (kurs z 1985) |
Data pierwszego startu | 4 lipca 1968 |
Statystyki | |
Wszystkie starty | 1 |
Udane starty | 1 (100%) |
Nieudane starty | 0 |
Zdolność wynoszenia | 260 kg |
Siła ciągu przy starcie | 1452,9 kN |
Wymiary | |
Długość | 31,0 m |
Średnica | 2,44 m |
Masa całkowita | 69 497 kg |
Stopnie rakiety | |
Stopień 0. | |
Stopień 1. | |
Stopień 2. | |
Stopień 3. |
Thor Delta J (Delta J) – amerykańska rakieta nośna serii Delta. Bazowała ona na rakiecie Delta E, różnicą był ostatni człon rakiety, zamiast silnika Altair 2 użyto silnik Star-37D.
Rakieta ta wystartowała tylko raz, 4 lipca 1968 z wyrzutni SLC-2E w Vandenberg AFB, wynosząc na średnią orbitę okołoziemską satelitę Explorer 38[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Mark Wade: Thor Delta J. [w:] Encyclopedia Astronautica [on-line]. [dostęp 2017-06-17]. (ang.).