Tiago Mendes – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł dotyczy portugalskiego piłkarza. Zobacz też: inne informacje na temat imienia Tiago.

Tiago

Pełne imię i nazwisko	Tiago Cardoso Mendes
Data i miejsce urodzenia	2 maja 1981 Viana do Castelo
Wzrost	182 cm[1]
Pozycja	pomocnik
Kariera juniorska
Lata Klub 1995–1996 Vianense 1997–1998 Âncora Praia 1998–1999 SC Braga
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1999–2002 SC Braga 62 (4) 2002–2004 SL Benfica 75 (19) 2004–2005 Chelsea F.C. 34 (4) 2005–2007 Olympique Lyon 56 (10) 2007–2010 Juventus F.C. 42 (0) 2009–2010 → Atlético Madryt (wyp.) 18 (2) 2010–2017 Atlético Madryt 158 (15) W sumie: 445 (54)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 2000–2002  Portugalia U-21 21 (2) 2002–2011  Portugalia 67 (3) W sumie: 88 (5)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 2017–2018 Atlético Madryt (asystent) 2020 Vitória SC
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa Europy II miejsce Portugalia 2004 piłka nożna
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Tiago, właśc. Tiago Cardoso Mendes (wym. [tiˈaɣu]; ur. 2 maja 1981 roku w Viana do Castelo) – portugalski trener, oraz piłkarz, podczas swojej kariery grający na pozycji pomocnika, reprezentant Portugalii, występował w takich klubach jak SC Braga, SL Benfica, Chelsea, Olympique Lyon, Juventus Turyn i Atlético Madryt. W Reprezentacji Portugalii zadebiutował w 2002 roku w meczu przeciwko Szkocji. Wystąpił na Mistrzostwach Świata 2006 w Niemczech. Jest żonaty z Barbarą i ma dwoje dzieci, Beatriz i Francesco.

Tiago rozpoczynał karierę w rezerwach Bragi w sezonie 1999/2000. Przeszedł do pierwszego zespołu w następnym sezonie, pomagając klubowi w zajęciu czwartego miejsca w lidze i kwalifikacji do Pucharu UEFA.

Tiago przeszedł do Benfiki w grudniu 2001 roku; wyróżnił się tam w sezonie 2002/2003, strzelając 13 goli w lidze i odgrywając znaczącą rolę w drugiej połowie sezonu. Pomógł Benfice pokonać FC Porto w finale Pucharu Portugalii w sezonie 2003/2004 i tym samym uniemożliwił zdobycie przez Porto historycznej potrójnej korony.

Tiago dołączył do Chelsea 20 lipca 2004 za 15 mln €^{[potrzebny przypis]}, stając się szóstym nabytkiem José Mourinho w tamtym sezonie. Tiago przegapił pierwszy mecz Chelsea w sezonie 2004/2005, lecz niedługo po tym stał się ważnym elementem składu Mourinho, strzelając gola w swoim debiucie przeciwko Crystal Palace 24 sierpnia 2004 roku. Tiago zdobył także bramkę z dystansu w wygranym przez Chelsea 3-1 meczu z Manchesterem United 11 maja 2005 roku.

Był podstawowym zawodnikiem Chelsea w tym sezonie, opuszczając tylko cztery kolejki Premier League. Skończył sezon z 51 meczami i 4 golami we wszystkich rozgrywkach, wygrywając Premier League oraz Carling Cup.

Przyjście do klubu Michaela Essiena w sierpniu 2005 oznaczało dla Tiago, że jego występy w pierwszej jedenastce The Blues będą ograniczone. Portugalczyk nie czekał długo i za 10,1 mln euro^{[potrzebny przypis]} odszedł do czołowego klubu Ligue 1 – Olympique Lyon, podpisując czteroletni kontrakt.

We Francji Tiago zazwyczaj grał w środku pola obok takich piłkarzy jak Juninho, Diarra i Malouda. Tiago zapisał się w historii Olympique’u, zdobywając 7 goli w 37 występach w pierwszym sezonie w ekipie sześciokrotnego mistrza Ligue 1. Najważniejsze dlań wydarzenia w tym sezonie to dwa gole strzelone PSV Eindhoven w Lidze Mistrzów dające Lyonowi awans do ćwierćfinału tych rozgrywek oraz strzelenie zwycięskiej bramki w meczu przeciwko Troyes AC dającej jego ekipie 5. z rzędu tytuł Mistrza Francji.

Po odejściu Diarry do Realu Madryt Tiago zaczął grać bardziej znaczącą role rolę w środku pola. Tym razem strzelił 6 bramek w 40 występach.

17 czerwca 2007 roku prezes Jean-Michel Aulas potwierdził, że odejście Tiago jest bardzo bliskie. 21 czerwca 2007 roku Portugalczyk oficjalnie dołączył do Juve za 13 mln euro. W pierwszym sezonie dla tego zespołu rozegrał 15 spotkań.

8 stycznia 2010 roku Tiago został wypożyczony do Atlético Madryt. 16 sierpnia Tiago ponownie trafił do Atlético, tym razem na zasadzie rocznego wypożyczenia. W sezonie 2013/14 razem z drużyną wygrał mistrzostwo La Liga. Dotarł także do finału Ligi Mistrzów, gdzie Atletico uległo Realowi Madryt 4-1. Sam piłkarz przyczynił się do tak dużego osiągnięcia przez Los Colchoneros.

Tiago, mający za sobą udaną karierę międzynarodową w zespołach młodzieżowych Portugalii, w listopadzie 2002 zadebiutował w seniorskiej reprezentacji w meczu towarzyskim przeciwko Szkocji, po którym zdobył miejsce w pierwszej jedenastce reprezentacji i został włączony do 23-osobowej kadry na Euro 2004.

Odgrywał znaczącą rolę w drużynie reprezentacji Portugalii, która zakwalifikowała się do Mistrzostw świata w 2006 roku. Zagrał w Niemczech pięć meczów i był ważnym zawodnikiem w ekipie Scolariego, która dotarła do półfinałów, gdzie ulegli Francuzom. Ostatecznie Portugalia zajęła na tych Mistrzostwach czwarte miejsce.

W marcu 2007 Tiago zdobył pierwszego gola w reprezentacji, kiedy to Portugalia podejmowała Serbów. Został wtedy wybrany piłkarzem meczu. W 2011 roku ogłosił zakończenie reprezentacyjnej kariery.

14 lipca 2017 roku Tiago został ogłoszony jako nowy członek sztabu szkoleniowego Atlético Madryt^[2].

SL Benfica

Puchar Portugalii: 2003/2004

Chelsea F.C.

Mistrzostwo Anglii: 2004/2005

FA Cup: 2004/2005

Olympique Lyon

Mistrzostwo Francji: 2005/2006, 2006/2007

Puchar Francji: 2005/2006, 2006/2007

Atletico Madryt

La Liga 2013-14

Copa del Rey 2012-13

• Oficer Orderu Infanta Henryka – 2004^[3]

ostatnia aktualizacja: 28 maja 2017

• Statystyki w bazie ESPN FC (ang.)
• Tiago Mendes w bazie National Football Teams (ang.)