Tioetery – Wikipedia, wolna encyklopedia
Tioetery (sulfidy) – grupa siarkoorganicznych związków chemicznych, siarkowych analogów eterów o wzorze ogólnym R−S−R (R ≠ H)[1][2].
Mają ostry i nieprzyjemny zapach. Są reaktywniejsze niż odpowiadające im etery[3].
Otrzymywanie sulfidów:
- 2RBr + Na2S → R−S−R + 2NaBr
- R1Br + R2SNa → R1−S−R2 + NaBr
Są podatne na utlenianie do sulfotlenków i sulfonów.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ thioethers, [w:] A.D. McNaught , A. Wilkinson , Compendium of Chemical Terminology (Gold Book), S.J. Chalk (akt.), International Union of Pure and Applied Chemistry, wyd. 2, Oxford: Blackwell Scientific Publications, 1997, DOI: 10.1351/goldbook.T06354, ISBN 0-9678550-9-8 (ang.).
- ↑ sulfides, [w:] A.D. McNaught , A. Wilkinson , Compendium of Chemical Terminology (Gold Book), S.J. Chalk (akt.), International Union of Pure and Applied Chemistry, wyd. 2, Oxford: Blackwell Scientific Publications, 1997, DOI: 10.1351/goldbook.S06102, ISBN 0-9678550-9-8 (ang.).
- ↑ Zygfryd Witkiewicz, siarczki alkilowe, tioetery, R−S−R, [w:] 1000 słów o chemii i broni chemicznej, Zygfryd Witkiewicz (red.), Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1987, ISBN 83-11-07396-1, OCLC 19360683 .
Encyklopedie internetowe (strukturalna klasa indywiduów chemicznych):