Tlenek plutonu(IV) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Tlenek plutonu(IV)
Próbka 238PuO2 rozgrzana do czerwoności pod wpływem własnego promieniowania
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

PuO2

Masa molowa

276,06 g/mol

Wygląd

żółto-brązowe kryształy[1]

Identyfikacja
Numer CAS

12059-95-9

Podobne związki
Podobne związki

UO2

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Tlenek plutonu(IV), PuO2nieorganiczny związek chemiczny, tlenek plutonu na IV stopniu utlenienia. W normalnych warunkach w postaci rozdrobnionej jest brązowym proszkiem, tworzy żółtobrązowe kryształy[2]. Powstaje na powierzchni metalicznego plutonu wystawionego na działanie powietrza[2]. Wskutek dużej radioaktywności plutonu (silna emisja cząstek α) samorzutnie rozgrzewa się; w przypadku produktu wzbogaconego w izotop Pu-238 może rozgrzać się do czerwoności. Masa krytyczna tlenku plutonu wynosi około 25 kg. W mieszaninie z tlenkiem uranu stosowany jest jako paliwo jądrowe, tzw. MOX[2].

Czas biologicznego półtrwania zainhalowanych cząsteczek dwutlenku plutonu wynosi u ludzi 5–7 lat[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d David R. Lide (red.), CRC Handbook of Chemistry and Physics, wyd. 90, Boca Raton: CRC Press, 2009, s. 4-81, ISBN 978-1-4200-9084-0 (ang.).
  2. a b c d e f g Toxicological Profile For Plutonium. U.S. Department of Health and Human Services, 2007-09-27. [dostęp 2011-08-12].