French
DeutschTomasz Piętka – Wikipedia, wolna encyklopedia
| Data i miejsce urodzenia | 4 września 1898 |
|---|---|
| Data śmierci | 6 maja 1982 |
| Odznaczenia | |
  | |
Tomasz Piętka, ps. „Antek”, „Anielak” (ur. 4 września 1898 w Stęgoszu k. Jarocina, zm. 6 maja 1982) – polski dyplomata.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w wielodzietnej rodzinie Antoniego (ur. 1855) i Anieli z Rychlików (ur. 1858)[1]. Ukończył tylko szkołę podstawową. Wyemigrował do Francji i od 1921 był członkiem polskich organizacji emigracyjnych (Organizacja Pomocy Ojczyźnie, Pomoc Ludowa). W latach 1922–1927 pracował tam jako górnik. W latach 1927–1939 był malarzem i szklarzem we francuskim przedsiębiorstwie budowlanym.
Później był kierownikiem Konsulatu Polskiego w Paryżu. W 1944 został przewodniczącym Prezydium PKWN we Francji[2]. Na wniosek I Zjazdu Emigracji Polskiej we Francji (z dnia 18 grudnia 1944) został dokooptowany do składy Krajowej Rady Narodowej. Reprezentował w niej Polską Partię Robotniczą. W 1945 wstąpił do Komunistycznej Partii Francji. Pracował też jako dyrektor wydawanego we Francji dziennika „Gazeta Polska”.
Został pierwszym w historii ambasadorem PRL w Demokratycznej Republice Wietnamu, 25 grudnia 1954 złożył listy uwierzytelniające prezydentowi Hồ Chí Minhowi[3][4].
Był trzykrotnie żonaty. Pierwszą żoną (od 1921) była Maria z Kałużnych (ur. 1896), z którą miał syna Stanisława, drugą - Antonina z Grabarków (1908–1981), z którą miał 2 córki, trzecią - Cecylia z Szymańskich (ur. 1910), z którą miał 2 dzieci[1].
Zmarł 6 maja 1982. Pochowany na cmentarzu komunalnym w Szczawnie Zdroju (sektor B2-8-2)[5].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Order Krzyża Grunwaldu III klasy (5 kwietnia 1946)[6]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (19 lipca 1946)[7]
- Pamiątkowy Medal z okazji 40. rocznicy powstania Krajowej Rady Narodowej (1983)[8]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Tomasz Piętka, 1898–1982 [online], www.myheritage.pl [dostęp 2023-05-26].
- ↑ Sprawozdanie z pierwszego Walnego Zjazdu Wychodźstwa Polskiego we Francji 17–18 grudnia 1944, Paryż: PKWN we Francji, 1945, s. 122.
- ↑ Poprzedni ambasadorowie Polski w Wietnamie [online], Hanoi.msz.gov.pl [dostęp 2018-01-13].
- ↑ Małgorzata Pietrasiak, Hung Van TramV.T., Współczesne stosunki polsko-wietnamskie: dwie perspektywy, [w:] Polityka zagraniczna Polski, s. 135.
- ↑ Cmentarz Komunalny w Szczawnie Zdroju - wyszukiwarka osób pochowanych [online], szczawno.grobonet.com [dostęp 2023-05-26].
- ↑ M.P. z 1946 r. nr 62, poz. 116 „w uznaniu zasług położonych przy organizacji polskiego ruchu oporu we Francji i za udział w walce zbrojnej z okupantem niemieckim we Francji”.
- ↑ M.P. z 1947 r. nr 16, poz. 35 „za zasługi na polu ogólno-państwowej pracy”.
- ↑ Uhonorowani pamiątkowymi medalami [w:] „Trybuna Robotnicza”, nr 307, 30 grudnia 1983, s. 3.