Topór ciesielski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł od 2015-11 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Topór ciesielski – duży topór o wydłużonym ostrzu – do czterech razy dłuższym niż normalna siekiera. Topory ciesielskie mają dwie kategorie ostrza: jednostronne (jak u dłuta) lub dwustronne (jak u noża). Obydwa są używane do przekształcania pnia drzewa w belkę konstrukcyjną przez ścinanie wzdłuż jednej lub więcej stron.

Topór z jednostronnym ostrzem ma odkrzywioną rękojeść od płaskiej strony głowni, co umożliwia uderzenie pod mniejszym kątem do osi obróbki i jest ciągle bezpieczne dla dłoni. Jednostronny topór produkuje bardziej gładką powierzchnię, ale może być używany tylko w jedną stronę, zależnie od położenia płaskiej strony głowni.

Topór z dwustronnym ostrzem (nożowym) może być używany w dwie strony, co jest wyraźnie korzystne przy pracy wokół twardych sęków. Topory z dwustronnym ostrzem mają prostą rękojeść.

• Ciesak