Topola czarna w Melsztynie – Wikipedia, wolna encyklopedia
pomnik przyrody ustanowiony 23 lutego 1933 | |
Topola w Melsztynie - wiek 220–240 lat | |
Państwo | |
---|---|
Lokalizacja | |
Nazwa systematyczna | Populus nigra |
Obwód | 788 |
Położenie na mapie Polski | |
49°52′05,8″N 20°45′43,4″E/49,868278 20,762056 |
Topola z Melsztyna – topola czarna, prawdopodobnie najstarszy przedstawiciel gatunku w Polsce. Pomnik przyrody od 1933 (!) roku. Rośnie w miejscowości Melsztyn w gminie Zakliczyn, przy drodze głównej prowadzącej do ruin zamku. Jej wiek szacuje się na ponad 220 lat[1].
Drzewo zostało około 2010 roku poddane cięciom redukującym zasięg korony. Obecnie (dane na 2020 r.) wysokość melsztyńskiej topoli wynosi 36 m, a obwód pnia w pierśnicy 788 cm[2]. Bez uwzględniania nasypu ziemnego, obwód pierśnicowy wynosiłby 860 cm[3].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Paweł Zarzyński , Drzewa Polski. Najgrubsze, najstarsze, najsłynniejsze, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2016, ISBN 978-83-01-18438-4, OCLC 934696860 [dostęp 2021-11-19] .
- ↑ REJESTR POLSKICH DRZEW POMNIKOWYCH – Drzewo [online], www.rpdp.hostingasp.pl [dostęp 2021-11-19] .
- ↑ Ernest Rudnicki , Topole w krajobrazie Polski, Warszawa: Powszechne Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 2020, ISBN 978-83-09-01125-5 (pol.).