Torebka ostatnia – Wikipedia, wolna encyklopedia

Przekrój poprzeczny prawej półkuli mózgu. Torebka ostatnia widoczna bocznie od claustrum oraz przyśrodkowo od insula.

Torebka ostatnia (łac. capsula extrema) – cienka warstwa istoty białej w obrębie kresomózgowia. Znajduje się między przedmurzem oraz wyspą, oddzielając od siebie te struktury. Biegnąc ku górze, przechodzi w środek półowalny, a ku dołowi – w istotę białą płata skroniowego i dolnej części płata czołowego[1]. Zawiera głównie włókna kojarzeniowe[2].

Dodatkowe ilustracje

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom IV. Układ nerwowy ośrodkowy, wyd. VI, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 371, ISBN 978-83-200-4203-0.
  2. John Martin, Neuroanatomy Text and Atlas, Fifth Edition, 5th edition, New York: McGraw Hill / Medical, 3 lipca 2020, ISBN 978-1-259-64248-7 (ang.).