Torreja orzechowa – Wikipedia, wolna encyklopedia

Torreja orzechowa
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

nagonasienne

Klasa

iglaste

Rząd

cisowce

Rodzina

cisowate

Rodzaj

torreja

Gatunek

torreja orzechowa

Nazwa systematyczna
Torreya nucifera (L.) Siebold & Zucc.
Abh. Math.-Phys. Cl. Königl. Bayer. Akad. Wiss. 4(3):234; Fl. Japan Fam. Nat. 2:108. 1846
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Torreja orzechowa, czwórczak orzechowy (Torreya nucifera (L.) Siebold & Zucc.) – gatunek drzew z rodziny cisowatych pochodzący z Japonii. Rośnie na wyspach Honsiu, Sikoku i Kiusiu. Na wyspie Honsiu występuje do wysokości 1 000 m, na Sikoku - 1 400 m, a na Kiusiu - na wysokości do 1800 m n.p.m. Rośnie w dolnym piętrze lasów górskich wraz z takimi gatunkami, jak cis japoński (Taxus cuspidata), głowocis japoński (Cephalotaxus drupacea). Wymaga klimatu wilgotnego i wilgotnej gleby. Znosi zacienienie, nie lubi stanowisk silnie nasłonecznionych. Został sprowadzony do Anglii w 1764, lecz uprawa nie została zwieńczona sukcesem. Ponowną, udaną próbę sprowadzenia gatunku do Europy zrealizował niemiecki biolog Siebold w 1840. Obecnie rośnie w ogrodach botanicznych zachodniej, środkowej i południowej Europy. Przemarza w czasie surowych zim i dlatego może być uprawiany tylko w ciepłych i osłoniętych miejscach.

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Pokrój
W ojczyźnie osiąga 10–25 m wysokości, w Europie 8–15 m. Ma czerwonobrązową, łatwo złuszczającą się korę. Korona jest rozłożysta.
Liście
Zimozielone igły mają 17–35 mm długości i 2–3 mm szerokości. Są ciemnozielone, błyszczące od góry, a od spodu mają dwa brązowe paski. Są nieco wygięte, z ostro zakończonym wierzchołkiem i ułożone na pędzie w dwóch rzędach.
Kwiaty
Roślina dwupienna. Kwiaty męskie pojawiają się od spodu gałązek i mają 7-13 mm długości. Kwiaty żeńskie osadzone są parami na krótkiej szypułce.
Nasiona
Okryte są mięsistą osnówką. Są podłużne, elipsoidalne, długości 2–3,5 cm, zielonkawe z czarnobrązowym odcieniem.
Gatunki podobne
Ameryka Północna jest ojczyzną blisko spokrewnionego gatunku Torreya californica, który ma drewno mniej odporne i dłuższe igły (4–7 cm).

Zastosowanie

[edytuj | edytuj kod]

Nieżywiczne drewno ma żółtą twardziel i jest bardzo odporne na gnicie. Wykorzystuje się je w przemyśle stoczniowym i w budownictwie. Oleiste owoce torrei są jadalne i wykorzystuje się je do produkcji oleju roślinnego.

Uprawa

[edytuj | edytuj kod]

Nasiona wysiewa się w jesieni lub wiosną po stratyfikacji. Okazy rozmnażane wegetatywnie maja pokrój krzewiasty.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Leksykon Przyrody. Drzewa znane i mniej znane. Polska Oficyna Wydawnicza "BGW" Warszawa ISBN 83-7066-379-6

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2021-03-26] (ang.).
  2. M.J.M. Christenhusz i inni, A new classification and linear sequence of extant gymnosperms, „Phytotaxa”, 19 (1), 2011, s. 55–70, DOI10.11646/phytotaxa.19.1.3 (ang.).
  3. T. Katsuki, Luscombe, D, Torreya nucifera, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2010-01-12] (ang.).