Tower 42 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Tower 42

Państwo	Wielka Brytania
Miejscowość	Londyn
Wysokość całkowita	183 m
Kondygnacje	47
Rozpoczęcie budowy	1971
Ukończenie budowy	1979
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii Tower 42
Położenie na mapie Anglii Tower 42
Położenie na mapie Wielkiego Londynu Tower 42
Położenie na mapie City of London Tower 42
51°30′55,07″N 0°05′02,70″W/51,515297 -0,084083
Multimedia w Wikimedia Commons

Tower 42 – wieżowiec w Londynie, w Wielkiej Brytanii, o wysokości 183 metrów. Budynek został otwarty w 1979 i posiada 47 kondygnacji^[1].

Budynek był bardzo kontrowersyjnym projektem. Poprzednio w Londynie obowiązywało dużo restrykcji co do wysokości budynków i analogiczne do wówczas powstających w innych centrach finansowych jak Nowy Jork nie mogły zostać zbudowane w Londynie. Wynikało to z tradycji i historii która w UK jest bardzo ważna. Dlatego jest też nazywany pierwszym wieżowcem Londynu lub pierwszym nowoczesnym wieżowcem. Ostatecznie jednak oficjalnego otwarcia dokonała królowa Elżbieta II w czerwcu 1981. W momencie otwarcia został siedzibą banku NatWest i stąd jego nazwa NatWest Tower. Tytuł najwyższego budynku Londynu miał przez prawie dekadę do czasu otwarcie 1 Canada Square w 1990 (na terenie Canary Wharf). Budynek ma wysoko umieszczone panele LED(dodane później) i m.in. wyświetlano na nich symbol olimpijski podczas IO 2012.^{[2] [3]}

W budynku znajduje się też luksusowa restauracja z widokiem na Londyn(na 24 piętrze), posiadająca gwiazdkę Michelina.^[4]Przykładowa cena dania głównego w 2020 wynosi 37 GBP (ok. 182,77 złotych), podczas gdy zarobki minimalne w Wielkiej Brytanii dla etatowego pracownika powyżej 25 lat to £8.72 na godzinę(ok. 43,07 złotych na godzinę, w przybliżeniu 6891,94 złotych miesięcznie przy typowym etacie). ^[5][6]

• Lista najwyższych budynków w Londynie
• Lista najwyższych budynków w Europie