Traktat Webstera-Ashburtona – Wikipedia, wolna encyklopedia

Traktat Webstera-Ashburtona

Data	1842-08-09 9 sierpnia 1842(dts)
Wynik	ustalenia odnośnie do granicy amerykańsko-kanadyjskiej
Strony traktatu
Stany Zjednoczone  Imperium brytyjskie
Przywódcy
Daniel Webster Alexander Baring

Traktat Webstera–Asburtona – porozumienie pomiędzy rządami Wielkiej Brytanii i USA zawarte 9 sierpnia 1842, regulujące granicę pomiędzy Kanadą i innymi koloniami brytyjskimi, a Stanami Zjednoczonymi.

Traktat został wynegocjowany pomiędzy sekretarzem stanu USA, Danielem Websterem, a brytyjskim dyplomatą, lordem Ashburtonem. Traktat wytyczał granicę na pominiętym w Konwencji z 1818 odcinku pomiędzy Jeziorem Leśnym a Górnym, akceptował istniejącą granicę pomiędzy stanami Nowy Jork, Vermont, New Hampshire a Kanadą, oraz wytyczał nową linię graniczną pomiędzy stanem Maine a Nowym Brunszwikiem. Po zawarciu tego traktatu jedyną sporną granicą była ta pomiędzy Krajem Oregonu a Kolumbią Brytyjską, która została uregulowana traktatem oregońskim. Traktat Webstera–Asburtona dodatkowo ustalał wspólne działania brytyjsko-amerykańskie prowadzące do zwalczania handlu niewolnikami.

• Tekst Traktatu (ang.)
• The Webster-Ashburton Treaty strona Departamentu Stanu USA
• How the Maine-New Brunswick border was finalized