Troktolit – Wikipedia, wolna encyklopedia

Troktolit (Pstrągowiec) – głębinowa zasadowa skała magmowa podobna do gabra z grupy gabroidów. Odmiana gabra oliwinowego^[1].

Skała składa się głównie z zasadowego wapiennego plagioklazu (anortyt, labrador) i oliwinów podrzędnie występuje piroksen (do 10%) i powstałe z przekształcenia oliwinów, wtórne serpentyny (do 10%). Odznacza się specyficzną strukturą polegającą na występowaniu kulistych skupień zbudowanych z minerałów na tle szarej masy plagioklazów. Barwa szaro-czarna często z zielonkawym odcieniem. Skały po lekkim zwietrzeniu wykazują obecność charakterystycznych czerwonych plamek iddingsytu, będącego mieszaniną wodorotlenków żelaza i minerałów ilastych. Ze względu na kuliste skupienia minerałów maficznych przypomina skórę pstrąga – są makroskopowo określane polskim terminem – pstrągowiec. Skały te mogą być wykorzystywane w charakterze kamieni ozdobnych.

Struktura: holokrystaliczna, pełnokrystaliczna kryształy mają ok. 1–4 mm wielkości, kryształy oliwinu subhedralne, plagioklazów euhedralne, subhedralne i anhedralne

Zbita, bezładna.

Plagioklazy o pokróju tabliczkowym, obecność zbliźniaczeń. Oliwin (wysoki relief, widoczna serpentynizacja).

W Polsce troktolity w niewielkich ilościach występują na Dolnym Śląsku w Górach Sowich oraz w miejscowości Wolibórz koło Nowej Rudy^[2].

• AlfredA. Majerowicz AlfredA., BogumiłB. Wierzchołowski BogumiłB., Petrologia skał magmowych, Wydawnictwa Geologiczne, 1990, ISBN 83-220-0335-8, OCLC 749888015 . Brak numerów stron w książce
• WacławW. Ryka WacławW., AnnaA. Maliszewska AnnaA., Słownik petrograficzny, wyd. II popr. i uzup., Warszawa: Wydawnictwa Geologiczne, 1991, ISBN 83-220-0406-0, OCLC 749837370 . Brak numerów stron w książce
• AndrzejA. Bolewski AndrzejA., WłodzimierzW. Parachoniak WłodzimierzW., Petrografia, Warszawa: Wydawnictwa Geologiczne, 1988, ISBN 83-220-0337-4, OCLC 834599439 . Brak numerów stron w książce