Trond Einar Elden – Wikipedia, wolna encyklopedia

Trond Einar Elden

Data i miejsce urodzenia	2 lutego 1970 Namdalseid
Klub	Strindheim IL
Wzrost	189 cm
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie srebro Albertville 1992 Sztafeta Mistrzostwa świata złoto Lahti 1989 Gundersen złoto Lahti 1989 Sztafeta srebro Falun 1993 Sztafeta srebro Ramsau 1999 Sztafeta brąz Falun 1993 Gundersen Mistrzostwa świata juniorów złoto Saalfelden 1988 Drużynowo złoto Vang 1989 Gundersen złoto Vang 1989 Drużynowo złoto Szczyrbskie Jezioro 1990 Gundersen złoto Szczyrbskie Jezioro 1990 Drużynowo Puchar świata 3. miejsce 1990/1991
Inne nagrody
Medal Holmenkollen 1991

Trond Einar Elden (ur. 2 lutego 1970 w Namdalseid) – norweski kombinator norweski i biegacz narciarski, srebrny medalista olimpijski, czterokrotny medalista mistrzostw świata oraz pięciokrotny złoty medalista mistrzostw świata juniorów.

W Pucharze Świata w kombinacji norweskiej Trond Einar Elden zadebiutował 6 marca 1987 roku w Falun, zajmując 28. miejsce w zawodach metodą Gundersena. W sezonie 1986/1987 pojawił się jeszcze raz - 19 marca w Oslo, gdzie był dziewiętnasty. Wobec braku zdobytych punktów (do sezonu 2001/2002 obowiązywała inna punktacja Pucharu Świata) nie został uwzględniony w klasyfikacji generalnej. Pierwsze pucharowe punkty wywalczył 12 marca 1988 roku w Falun, gdzie był jedenasty w Gundersenie. Były to jedyne punkty wywalczone przez Eldena w sezonie 1987/1988, który ukończył na 29. pozycji. W 1988 roku osiągnął swój pierwszy sukces, zdobywając złoty medal w konkursie drużynowym podczas mistrzostw świata juniorów w Saalfelden.

Przełom w karierze Norwega nastąpił w sezonie 1988/1989. W Pucharze Świata już w pierwszym swoim starcie - 7 stycznia 1989 roku w Schonach po raz pierwszy stanął na podium, zajmując trzecie miejsce. W pozostałej części sezonu pojawił się trzykrotnie zajmując czwarte miejsce w Reit im Winkl, a 3 marca w Oslo odniósł swoje pierwsze pucharowe zwycięstwo. Zwyciężył także osiem dni później w Falun. W klasyfikacji generalnej pozwoliło mu to na zajęcie szóstego miejsca. W lutym 1989 roku brał udział w mistrzostwach świata w Lahti, gdzie zdobył złote medale zarówno indywidualnie jak i drużynowo. W zawodach indywidualnych wygrał konkurs skoków i prowadzenia nie oddał na trasie biegu. Na mecie stawił się pierwszy, o ponad dwie i pół minuty przez reprezentantem ZSRR Andriejem Dundukowem i ponad trzy minuty przed swoim rodakiem Trondem-Arne Bredesenem. Został tym samym najmłodszym w historii mistrzem świata w kombinacji norweskiej^[1]. W zawodach drużynowych wspólnie ze swoim bratem Bårdem Jørgenem Eldenem i Trondem-Arne Bredesenem po skokach zajmował czwarte miejsce. Norwegowie przed biegiem tracili do prowadzących Austriaków ponad trzy minuty, jednak na trasie zdołali wyprzedzić wszystkie sztafety, które mieli przed sobą i sięgnęli po złoty medal. Na mecie o ponad półtorej minuty wyprzedzili Szwajcarów i reprezentantów NRD. Ponadto w marcu 1989 roku Elden zdobył złote medale indywidualnie i drużynowo na mistrzostwach świata juniorów w Vang.

Norweg wystartował we wszystkich konkursach Pucharu Świata w sezonie 1989/1990, przy czym tylko raz nie zdobył punktów. Siedmiokrotnie plasował się czołowej dziesiątce zawodów, na podium stając dwa razy: 6 stycznia w Reit im Winkl i 16 marca 1990 roku w Oslo, w obu przypadkach zajmując trzecie miejsce. Końcem marca 1990 roku wystąpił na mistrzostwach świata juniorów w Štrbskim Plesie ponownie zdobywając dwa złote medale. Były to ostatnie występy Tronda w tej kategorii wiekowej. Najlepsze wyniki w Pucharze Świata osiągnął w sezonie 1990/1991. Sześciokrotnie znajdował się w pierwszej dziesiątce, w tym: 15 grudnia 1990 roku w Trondheim był drugi, 2 marca w Lahti, 8 marca w Falun oraz 15 marca w Oslo zwyciężał, a 23 marca 1991 roku w Sankt Moritz był trzeci. Zwycięstwo w Oslo było jego ostatnim pucharowym triumfem. W klasyfikacji generalnej zajął ostatecznie trzecie miejsce, za swym rodakiem Fredem Børre Lundbergiem i Austriakiem Klausem Sulzenbacherem. W lutym 1991 roku wystąpił na mistrzostwach świata w Val di Fiemme, jednak medalu nie zdobył. Indywidualnie zajął dopiero 21. miejsce, a wraz z kolegami z drużyny uplasował się na piątej pozycji w rywalizacji sztafet.

Najważniejszym punktem sezonu 1991/1992 były igrzyska olimpijskie w Albertville w 1992 roku. W konkursie drużynowym Norwegowie w składzie Knut Tore Apeland, Fred Børre Lundberg i Trond Einar Elden po skokach zajmowali dopiero szóste miejsce, co przełożyło się na stratę ponad 6 minut do prowadzących Japończyków. Na trasie biegu Norwegowie byli jednak najlepsi, dzięki czemu awansowali aż na drugie miejsce, na mecie tracąc do reprezentantów Japonii niecałe półtorej minuty. W konkursie indywidualnym Elden zajął dopiero 35. miejsce w skokach i do biegu przystąpił ze startą ponad 4 minut. W biegu spisał się dobrze i zdołał awansować na dziewiąte miejsce. W zawodach pucharowych czterokrotnie plasował się w czołowej dziesiątce, jednak na podium wskoczył tylko raz - 10 marca 1992 roku w Trondheim był drugi. W klasyfikacji generalnej był tym razem piąty.

Kolejne dwa medale wywalczył podczas mistrzostwa świata w Falun w 1993 roku. W konkursie indywidualnym awansował z piętnastego miejsca po skokach na trzecie na mecie biegu, zdobywając tym samym brązowy medal. Wyprzedzili go tylko Japończyk Kenji Ogiwara i Knut Tore Apeland. W zawodach drużynowych razem z Lunbergiem i Apelandem zdobył srebrny medal. Po skokach Norwegowie zajmowali trzecie miejsce za Japonią i Niemcami, w biegu wyprzedzili jednak tych drugich i ze startą ponad trzech i pół minuty zdobyli srebro. W zawodach pucharowych sezonu 1992/1993 ani razu nie stanął na podium. Najlepszy wynik uzyskał 20 marca 1993 roku w Štrbskim Plesie, gdzie był czwarty. Mimo to w klasyfikacji generalnej zajął piątą pozycję.

Na igrzyskach olimpijskich w Lillehammer w 1994 roku Trond Einar wystąpił tylko w zawodach indywidualnych. Konkurs skoków ukończył na piętnastej pozycji, a na strasie biegu przesunął się na ósme miejsce. Mimo to jego strata do Lundberga, który zwyciężył wyniosła na mecie ponad cztery minuty. Punktował we wszystkich zawodach Pucharu Świata w sezonie 1993/1994. Na podium stanął dwukrotnie: 11 grudnia 1993 roku w Sankt Moritz oraz 19 marca 1994 roku w Thunder Bay, zajmując trzecie miejsce. W klasyfikacji generalnej był szósty, tuż przed swoim bratem. Podobnie wypadł w sezonie 1994/1995, który ukończył na siódmym miejscu. Tym razem tylko raz stanął na podium - 18 lutego 1995 roku w Bad Goisern był trzeci. mistrzostwa świata w Thunder Bay w 1995 oku nie przyniosły mu medalu. Wystąpił tylko w zawodach indywidualnych, które ukończył na dziewiątej pozycji.

Sezon 1995/1996 był najsłabszym w karierze Eldena od siedmiu lat. Tylko dwukrotnie znalazł się w czołowej dziesiątce zawodów pucharowych, najlepszy wynik osiągając 4 lutego 1996 roku w Seefeld, gdzie był szósty. W klasyfikacji generalnej zajął ostatecznie czternaste miejsce. Norweg zdołał się poprawić w sezonie 1996/1997, który ukończył na ósmej pozycji. Na podium znalazł się dwukrotnie: 11 grudnia 1996 roku w Steamboat Springs i 14 marca 1997 roku w Oslo, kiedy zajmował trzecie miejsce. Podium wywalczone w stolicy Norwegii było ostatnim w jego karierze. W zawodach pucharowych startował do zakończenia sezonu 1999/2000, ale uzyskiwał słabsze wyniki. W tym czasie pojawił się tylko na jednej dużej imprezie - mistrzostwach świata w Ramsau w 1999 roku, gdzie w sprincie był dziesiąty, a wraz z Lundbergiem, Bjarte Engenem Vikiem i Kennethem Braatenem zdobył srebrny medal. W walce o złoto lepsi okazali się Finowie, którzy zwyciężyli z przewagą ponad minuty. Ostatni oficjalny występ w zawodach kombinacji norweskiej zanotował 17 marca 2000 roku w Sankt Moritz, gdzie zajął 15. miejsce w Gundersenie.

Po zakończeniu sezonu 1999/2000 zdecydował się kontynuować karierę sportową w biegach narciarskich. W Pucharze Świata w biegach narciarskich zadebiutował 17 grudnia 2000 roku w Brusson, gdzie zajął szóste miejsce w sprincie techniką dowolną. Tym samym już w swoim debiucie wywalczył pierwsze pucharowe punkty. W sezonie 2000/2001 pojawił się jeszcze kilkakrotnie, startując głównie w sprintach. Najlepszy wynik osiągnął 4 lutego 2001 roku w Novym Měscie, gdzie był drugi w sprincie stylem dowolnym, ustępując tylko swemu rodakowi Mortenowi Brørsowi. Było to jedyne podium Eldena w tym sezonie. Został tym samym pierwszym zawodnikiem, który stanął na podium PŚ zarówno w kombinacji jak i w biegach narciarskich. W klasyfikacji generalnej zajął ostatecznie 27. miejsce, a w klasyfikacji sprinterskiej był piąty.

Na podium zawodów PŚ w biegach stanął także w sezonie 2001/2002. Miało to miejsce 29 grudnia 2001 roku w Salzburgu, gdzie zajął drugie miejsce w sprincie techniką klasyczną. Blisko podium był dwa dni wcześniej w Garmisch-Partenkirchen, gdzie w sprincie stylem dowolnym był czwarty. W klasyfikacji generalnej zajął tym razem 34. miejsce, a w klasyfikacji sprinterskiej był jedenasty. Podium w Salzburgu było jednak ostatnim w jego karierze. Dobre występy w sprintach pozwoliły mu na wystąpienie na igrzyskach olimpijskich w Salt Lake City w 2002 roku. Wystąpił tam tylko w sprincie techniką dowolną, który ukończył na piętnastej pozycji. W tej samej konkurencji wystąpił także rok później, podczas mistrzostw świata w Val di Fiemme zajmując 24. miejsce. W zawodach pucharowych startował do zakończenia sezonu 2003/2004, ale uzyskiwał coraz słabsze wyniki. Ostatni raz pojawił się na Mistrzostwach Norwegii w 2005 roku, gdzie w biegu na 15 km stylem dowolnym był trzydziesty. W 2005 roku zakończył karierę.

W 1991 roku został nagrodzony medalem Holmenkollen wraz z norweskim biegaczem Vegardem Ulvangiem oraz dwoma skoczkami narciarskimi: Ernstem Vettorim z Austrii oraz Jensem Weißflogiem z Niemiec. W 2004 roku został laureatem nagrody Egebergs Ærespris. Po zakończeniu kariery sportowej trenował między innymi reprezentację USA w narciarstwie klasycznym.

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Strata	Zwycięzca
9.	12 lutego	1992	Albertville	Gundersen K-90/15 km	44:28,1	+2:43,8	Fabrice Guy
2.	24 lutego	1992	Albertville	Sztafeta K-90/3x10 km[2]	1:23:36,6	+1:26,4	Japonia
8.	19 lutego	1994	Lillehammer	Gundersen K-90/15 km	39:07,9	+4:02,8	Fred Børre Lundberg

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Strata	Zwycięzca
1.	18 lutego	1989	Lahti	Gundersen K-90/15 km	37:10,7	-	-
1.	24 lutego	1989	Lahti	Sztafeta K-90/3x5 km[3]	1:24:21,7	-	-
21.	7 lutego	1991	Val di Fiemme	Gundersen K-90/15 km	41:00,6	+4:36,5	Fred Børre Lundberg
5.	8 lutego	1991	Val di Fiemme	Sztafeta K-90/3x5 km[4]	1:21:22,5	+2:23,1	Austria
3.	18 lutego	1993	Falun	Gundersen K-90/15 km	46:47,5	+2.32,6	Kenji Ogiwara
2.	19 lutego	1993	Falun	Sztafeta K-90/3x5 km[5]	1:19:25,7	+3:46,3	Japonia
9.	22 lutego	1995	Thunder Bay	Gundersen K-90/15 km	41:16,9	+2:06,6	Fred Børre Lundberg
2.	25 lutego	1999	Ramsau	Sztafeta K-90/4x5 km[6]	49:34,2	+1:14,7	Finlandia
10.	27 lutego	1999	Ramsau	Sprint K-90/7,5 km	17:48,4	+1:09,2	Bjarte Engen Vik

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Strata	Zwycięzca
1.	2 lutego	1988	Saalfelden	Sztafeta K-90/3x5 km[7]	?	-	-
1.	17 marca	1989	Vang	Gundersen K-90/15 km	?	-	-
1.	18 marca	1989	Vang	Sztafeta K-90/3x5 km[8]	?	-	-
1.	28 marca	1990	Štrbské Pleso	Gundersen K-88/15 km	?	-	-
1.	31 marca	1990	Štrbské Pleso	Sztafeta K-88/3x5 km[9]	?	-	-

• sezon 1987/1988: 29.
• sezon 1988/1989: 6.
• sezon 1989/1990: 7.
• sezon 1990/1991: 3.
• sezon 1991/1992: 5.
• sezon 1992/1993: 7.
• sezon 1993/1994: 6.
• sezon 1994/1995: 7.
• sezon 1995/1996: 14.
• sezon 1996/1997: 8.
• sezon 1997/1998: 26.
• sezon 1998/1999: 15.
• sezon 1999/2000: 23.

Nr	Data	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Pozycja	Strata	Zwycięzca
1.	7 stycznia 1989	Schonach	Gundersen K90/15 km	?	3.	+1:24,2	Hippolyt Kempf
2.	3 marca 1989	Oslo	Gundersen K105/15 km	?	1.	-	-
3.	11 marca 1989	Falun	Gundersen K90/15 km	?	1.	-	-
4.	6 stycznia 1990	Reit im Winkl	Gundersen K90/15 km	?	3.	?	Klaus Sulzenbacher
5.	16 marca 1990	Oslo	Gundersen K105/15 km	?	3.	+2:06,0	Andriej Dundukow
6.	15 grudnia 1990	Trondheim	Gundersen K90/15 km	?	2.	+17,0	Fred Børre Lundberg
7.	2 marca 1991	Lahti	Gundersen K105/15 km	?	1.	-	-
8.	8 marca 1991	Falun	Gundersen K90/15 km	?	1.	-	-
9.	15 marca 1991	Oslo	Gundersen K105/15 km	?	1.	-	-
10.	23 marca 1991	Sankt Moritz	Gundersen K90/15 km	?	3.	+32.4	Klaus Sulzenbacher
11.	10 marca 1992	Trondheim	Gundersen K90/15 km	?	2.	+4:42,3	Fabrice Guy
12.	11 grudnia 1993	Sankt Moritz	Gundersen K90/15 km	?	3.	+3:05,0	Kenji Ogiwara
13.	19 marca 1994	Thunder Bay	Gundersen K90/15 km	?	3.	+22,0	Hippolyt Kempf
14.	18 lutego 1995	Bad Goisern	Gundersen K90/15 km	?	3.	+2:15,6	Kenji Ogiwara
15.	11 grudnia 1996	Steamboat Springs	Gundersen K114/15 km	?	3.	+52,9	Halldor Skard
16.	14 marca 1997	Oslo	Gundersen K115/15 km	?	3.	+13,6	Bjarte Engen Vik

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
15.	19 lutego	2002	Salt Lake City	Sprint stylem dowolnym	-	-	Tor Arne Hetland

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
24.	26 lutego	2003	Val di Fiemme	Sprint stylem dowolnym	-	-	Thobias Fredriksson

• sezon 2000/2001: 27
• sezon 2001/2002: 34
• sezon 2002/2003: 43
• sezon 2003/2004: 49

Nr	Data	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Pozycja	Strata	Zwycięzca
1.	4 lutego 2001	Nové Město	Sprint stylem dowolnym	-	2.	-	Morten Brørs
2.	29 grudnia 2001	Salzburg	Sprint stylem klasycznym	-	2.	-	Håvard Bjerkeli

• Profil na stronie FIS (kombinacja norweska) (niem. • ang. • fr.)
• Profil na stronie FIS (biegi narciarskie) (niem. • ang. • fr.)
• Profil na sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-29)]. (ang.)