Trop (retoryka) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zobacz też: inne znaczenia słowa „trop”.

Trop (gr. tropos „zwrot, kierunek, kształt”) – termin z zakresu retoryki, oznaczający zastąpienie pewnego słowa lub wyrażenia innym – dla większej obrazowości, wyrazistości i skuteczności przekazu słownego.

Według Kwintyliana, który wprowadził ten termin do teorii retorycznej, trop to korzystna zmiana znaczenia właściwego na inne, dokonana w słowie lub wyrażeniu. Cyceron definiował trop jako zamianę słów.

W odróżnieniu od figur retorycznych, czyli przemieszczeń składniowych, tropy są przekształceniami semantycznymi. Od czasów starożytnych teoretycy retoryki spierają się jednak o rozróżnienie tropów i figur oraz o klasyfikację niektórych zabiegów retorycznych (np. ironię niektórzy autorzy włączają do tropów, inni do figur; litota występuje zarówno jako trop, jak i figura).

Do tropów zaliczane są m.in.: metafora, metonimia, synekdocha, alegoria, peryfraza, katachreza, hiperbola, litota, antonomazja, emfaza.