Tuba romana – Wikipedia, wolna encyklopedia

Tuba romana
*roman tuba*
	Klasyfikacja naukowa
	423.121.1 Aerofon piszczałkowy (instrument dęty właściwy)
	Klasyfikacja popularna
	dęty blaszany
	Podobne instrumenty
	buccina; trąbka;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Tuba romana – rzymska tuba, instrument przypominający trąbkę, najważniejszy z rzymskich instrumentów dętych blaszanych^[1].

Składała się z prostego cylindra z brązu lub mosiądzu (rzadziej z żelaza lub kości słoniowej), z lekko rozszerzoną czarą głosową, o długości około 1,2 do 1,5 metra^[1]^[2]. Zwykle miała odłączany ustnik z rogu lub kości słoniowej^[1].

Kilka klasycznych odniesień do instrumentu jako „terribilis” lub „rauca” sugeruje, że jego brzmienie musiało być bardziej ostre niż brzmienie współczesnej trąbki. Podobne instrumenty istniały w starożytnej Grecji, Izraelu i Egipcie, ale rzymska wersja pochodzi bezpośrednio od Etrusków^[1].

Romańska tuba miała zasadniczo wojskowe zastosowanie. Używana była do dawania sygnałów podczas bitew, do ataku i do odwrotu, ale też przy opuszczaniu obozu, podczas zmiany warty i itp.^[2]

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d James W. McKinnon: Tuba (ii). [w:] Oxford Music Online. Grove Music Online [on-line]. 2001-01-20. [dostęp 2019-12-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-12-26)]. via Oxford University Press. (ang.).
↑ ^a ^b Renato Meucci. Roman Military Instruments and the Lituus. „The Galpin Society Journal”. Vol. 42, s. 85-97, 1989. DOI: 10.2307/842625. (ang.).

[Oxford_Music_Online-1] James W. McKinnon: Tuba (ii). [w:] Oxford Music Online. Grove Music Online [on-line]. 2001-01-20. [dostęp 2019-12-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-12-26)]. via Oxford University Press. (ang.).

[Galpin_Society_Journal-2] Renato Meucci. Roman Military Instruments and the Lituus. „The Galpin Society Journal”. Vol. 42, s. 85-97, 1989. DOI: 10.2307/842625. (ang.).

[1]

[2]