Tubulopatie – Wikipedia, wolna encyklopedia
W nefrologii tubulopatiami nazywa się grupę rzadkich chorób, których wspólnym mianownikiem jest upośledzenie czynności resorpcyjnej lub wydzielniczej cewek nerkowych, przy prawidłowym lub tylko nieznacznie zmniejszonym przesączaniu kłębkowym.
Podział
[edytuj | edytuj kod]W zależności od etiologii tubulopatie dzieli się na:
- wrodzone
- nabyte
W zależności od lokalizacji patologii rozróżnia się:
- tubulopatie proksymalne
- tubulopatie dystalne
Ze względu na mechanizm powstania rozróżnia się:
- tubulopatie pierwotne – zależne od pierwotnego defektu nefronu
- wtórne – pojawiające się w wyniku chorób ogólnoustrojowych np. zatrucia ołowiem lub nefrotoksycznego działania leków
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jan Zawadzki: V.F Tubulopatie. W: Interna Szczeklika • Podręcznik chorób wewnętrznych • 2012. Kraków: Medycyna Praktyczna, 2012, s. 1463. ISBN 978-83-7430-336-1.