Turniej – Wikipedia, wolna encyklopedia

Turniej (śr.-w.-niem. turnei) – zawody, w których uczestniczy wielu indywidualnych konkurentów albo ich zespołów. Na ogół mają charakter rywalizacji eliminacyjnej w ubieganiu się o mistrzostwo^[1], np. turniej poetycki, rycerski, wiedzy, szachowy.

W sporcie są to indywidualne lub drużynowe rozgrywki o mistrzostwo, zwykle odbywane według reguły „każdy z każdym”, tj. każda drużyna musi stanąć do rywalizacji ze wszystkimi innymi z osobna (formułę taką nazywa się systemem kołowym)^[2] lub systemem pucharowym, w którym zwycięzca meczu kwalifikuje się do dalszych gier, pokonany odpada z rywalizacji.

Zobacz hasło turniej w Wikisłowniku

• turniej w teorii grafów

• Słownik języka polskiego (pod red. W. Doroszewskiego)