Turzyca siwa – Wikipedia, wolna encyklopedia

Turzyca siwa
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	liliopodobne (≡ jednoliścienne)
Rząd	wiechlinowce
Rodzina	ciborowate
Rodzaj	turzyca
Gatunek	turzyca siwa
	Nazwa systematyczna
	Carex canescens L.; Sp. Pl.: 974 (1753)
Synonimy
	Caricina canescens (L.) St.-Lag.; Vignea canescens (L.) Rchb.;
	Caricina canescens (L.) St.-Lag.; Vignea canescens (L.) Rchb.;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Multimedia w Wikimedia Commons

Turzyca siwa (Carex canescens) – gatunek byliny z rodziny ciborowatych. Jest szeroko rozprzestrzeniony w strefie umiarkowanej na półkuli północnej, poza tym rośnie na Nowej Gwinei i w południowej części Ameryki Północnej^[3]. W Polsce jest pospolity, lokalnie bywa rzadszy np. w środkowej Wielkopolsce i na północnym Mazowszu^[5].

Morfologia

Pokrój: Bylina kępkowa, zazwyczaj z kłączem, niekiedy wytwarzająca rozłogi, wysokości (10)20–50(70) cm.
Łodyga: Trójkanciasta, sztywna, górą szorstka, u dołu okryta ciemnobrunatnymi pochwami liściowymi.
Liście: Szarozielone do żywozielonych, na szczycie płaskie, brzegiem ostre, szerokości 1,5-3(4) mm, krótsze od łodygi.
Kwiaty: Roślina jednopienna, kwiaty rozdzielnopłciowe, zebrane 4-6 obupłciowych, wielokwiatowych, kłosów, tworzących kwiatostan złożony. Kłosy podłużne do eliptycznych, długości 5-8(10) mm, ku górze rozszerzające się, tępe. Dolna podsadka niekiedy liściowata. W każdym kłosie kwiaty szczytowe męskie, dolne żeńskie, przysadki białawe, z zielonym grzbietem, krótsze od pęcherzyków, długości do 2 mm. Kwiaty męskie z trzema pręcikami, żeńskie z jednym słupkiem o dwóch znamionach wychylających się z pęcherzyka.
Owoce: Orzeszek otoczony pęcherzykiem. Pęcherzyki zebrane w kłoski, zielone, z czasem jasnożółte, jajowate, płasko-wypukłe, długości 2-2,5(3) mm, z ciemnymi, cienkimi nerwami, z wolna zwężające się w stożkowaty, nieco wycięty na szczycie, ząbkowany dzióbek.

Biologia i ekologia

Rozwój: Bylina, hemikryptofit. W Polsce kwitnie od maja do lipca.
Siedlisko: Występuje głównie na wilgotnych łąkach, torfowiskach niskich i przejściowych, brzegach rzek.
Fitocenozy: W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla zespołu (Ass.) Carici-Agrostietum oraz regionalnie zespołu Caricetum nigrae^[6].
Genetyka: Somatyczna liczba chromosomów 2n = 56^[7].

Przypisy

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-27] (ang.).
↑ ^a ^b ^c Carex canescens L., [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2023-12-28] .
↑ Carex canescens, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, AdamA. Zając, MariaM. Zając (red.), Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, s. 121, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957 .
↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
↑ Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.

Bibliografia

Stanisław Kłosowski, Grzegorz Kłosowski: Rośliny wodne i bagienne. Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2007. ISBN 978-83-7073-248-6.
Jakub Mowszowicz: Pospolite rośliny naczyniowe Polski. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1983. ISBN 83-01-00129-1.
Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-27] (ang.).

[powo-3] Carex canescens L., [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2023-12-28] .

[iucn-4] Carex canescens, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[5] Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, AdamA. Zając, MariaM. Zając (red.), Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, s. 121, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957 .

[6] Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.

[klucz-7] Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]