Tusi Pisi – Wikipedia, wolna encyklopedia

Tusi Pisi
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Tusiata Pisi

Data i miejsce urodzenia

18 czerwca 1982
Apia, Samoa Zachodnie

Wzrost

193 cm

Masa ciała

93 kg

Rugby union
Pozycja

łącznik ataku

Kariera seniorska[a]
Lata Zespół Wyst. (Pkt.)
2002–2007 North Harbour (region) 50 (114)
2007 Crusaders (Super Rugby) 1 (0)
2007–2009 RC Toulonnais 50 (76)
2009– Suntory Sungoliath 68 (229)
2012–2013 Hurricanes (Super Rugby) 17 (8)
Reprezentacja narodowa[b]
rugby union
Lata Reprezentacja Wyst. (Pkt.)
 Nowa Zelandia U-19
2003  Nowa Zelandia U-21
2006 Pacific Islanders 3 (14)
2011–  Samoa 41 (255)
rugby 7
Lata Reprezentacja Turn. (Pkt.)
 Nowa Zelandia
  1. Mecze i punkty w lidze akt. w dniu 21 stycznia 2016 r.
  2. Mecze i punkty w reprez. akt. w dniu 7 września 2019 r.

Tusi Pisi (ur. 18 czerwca 1982 w Apii) – samoański rugbysta występujący na pozycji łącznika ataku w drużynie Suntory Sungoliath oraz reprezentacji Samoa. Trzykrotny uczestnik pucharu świata.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

W 1995 wziął udział w Roller Mills Rugby Tournament, prestiżowym turnieju dla uczniów szkół podstawowych[1]. Uczęszczał do Massey High School, gdzie z sukcesami przez trzy lata występował jako kapitan w pierwszej drużynie tej szkoły[2]. Występował następnie w związanym z nią lokalnym Massey Rugby Club[3][4], w 2002 roku zdobywając wyróżnienie dla najlepszego gracza lokalnych rozgrywek[5]. W tym samym roku został wybrany do zespołu North Harbour, w którym występował do 2007 roku, w ostatnim sezonie pełniąc rolę wicekapitana[6][7]. We wrześniu 2006 roku pierwszy raz w historii zespołu zdobył Ranfurly Shield[8], a podczas pierwszej obrony tego trofeum w czerwcu 2007 roku wystąpił jednocześnie wraz z oboma braćmi[9][10]. Pod koniec 2006 roku dostał się zaś do występującej w Super 14 drużyny Crusaders, w której zagrał tylko jeden mecz[11], zespół ten miał bowiem do dyspozycji Stephena Bretta i Dana Cartera[12].

W 2007 na dwa sezony przeniósł się do francuskiego klubu RC Toulonnais, z którym awansował do Top 14[13]. Od 2009 roku grał w japońskim klubie Suntory Sungoliath[14][15][16][17][18][19] wygrywając z nim 48.[20], 49.[21] i 50.[22][23] edycję All-Japan Rugby Football Championship, a także mistrzostwo Japonii w sezonie 2011-2012[24][25] i 2012-2013[26].

W listopadzie 2011 roku ogłoszono[27], że Pisi dołączy do grającej w Super Rugby drużyny Hurricanes na sezon 2012[28][29], po jego zakończeniu wracając jednak do Japonii[30][31]. Podobną umową związał się z Hurricanes rok później[32][33][34].

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Tusi Pisi reprezentował Nową Zelandię w turniejach juniorskich[35]. Z kadrą U-21 zdobył mistrzostwo świata w roku 2003[36], zaś z reprezentacją rugby 7 zdobył brąz w turnieju rugby 7 na World Games 2001[37].

W zastępstwie niedostępnego wówczas Tasesa Lavea, Pisi dostał powołanie od drużyny Pacific Islanders na tournée po krajach celtyckich w listopadzie 2006 r. Wyspiarze przegrali wszystkie trzy mecze, a Pisi, będąc podstawowym łącznikiem ataku tej ekipy, zdobył 14 punktów, w tym przyłożenie.

Rok 2011 przyniósł zawodnikowi powołanie do kadry narodowej Samoa, w której zadebiutował 2 lipca meczem z Japonią. W lipcu tego roku walnie przyczynił się do pierwszej w historii wygranej Samoa nad Wallabies[38]. Na Pucharze Świata 2011 zagrał w trzech z czterech meczów swojej drużyny, zostając z 25 punktami jej najskuteczniejszym zawodnikiem. W czerwcu 2012 roku w przegranym jednym punktem meczu ze Szkocją zdobył wszystkie 16 punktów swojego zespołu[39]. Znalazł się również w trzydziestoosobowym składzie na kończące sezon reprezentacyjny 2012 mecze w Europie z Kanadą i Walią[40], w tym drugim zdobywając 11 punktów[41]. W kolejnym sezonie otrzymywał powołania na czerwcowe[42] i listopadowe[43] spotkania kadry.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Previous Team Lists. rollermillsrugby.co.nz. [dostęp 2012-11-23]. (ang.).
  2. Massey High School Rugby History. allteams.co.nz. [dostęp 2012-11-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-14)]. (ang.).
  3. Massey has come a long way in 50 years. stuff.co.nz. [dostęp 2012-11-23]. (ang.).
  4. Massey Representitive Players. sportsground.co.nz. [dostęp 2012-11-23]. (ang.).
  5. NORTH HARBOUR RUGBY UNION AWARDS DINNER TROPHY LIST. harbourrugby.co.nz. [dostęp 2014-03-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-25)]. (ang.).
  6. Farewell to Greg Rawlinson and Tusi Pisi. harbourrugby.co.nz @ web.archive.org. [dostęp 2014-03-15]. (ang.).
  7. NHRU PLAYER RECORDS. harbourrugby.co.nz. [dostęp 2014-03-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-15)]. (ang.).
  8. Memorable start for Tusi Pisi. heartlandchampionship.co.nz. [dostęp 2012-06-19]. (ang.).
  9. North Harbour ready for historic Shield defence. espnscrum.com. [dostęp 2012-11-23]. (ang.).
  10. QBE INSURANCE NORTH HARBOUR TEAM TO PLAY SPEIGHT’S THAMES VALLEY. harbourrugby.co.nz. [dostęp 2012-11-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-12)]. (ang.).
  11. a b c Roving No 10 Tusi Pisi brings Canes wisdom. stuff.co.nz. [dostęp 2014-03-15]. (ang.).
  12. Pisi ready for new challenges. allblacks.com @ web.archive.org. [dostęp 2014-03-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-05-20)]. (ang.).
  13. Big names lured by power of the euro. espnscrum.com. [dostęp 2012-06-19]. (ang.).
  14. Tusi Pisiata 2009-10. top-league.jp @ web.archive.org. [dostęp 2014-03-15]. (jap.).
  15. Tusi Pisiata 2010-11. top-league.jp @ web.archive.org. [dostęp 2014-03-15]. (jap.).
  16. Tusi Pisiata 2011-12. top-league.jp @ web.archive.org. [dostęp 2014-03-15]. (jap.).
  17. Tusi Pisiata 2012-13. archive.top-league.jp. [dostęp 2014-03-15]. (jap.).
  18. Tusi Pisiata 2013-14. top-league.jp. [dostęp 2014-03-15]. (jap.).
  19. Tusi Pisiata 2014-15. top-league.jp. [dostęp 2015-01-21]. (ang.).
  20. Sungoliath earn title. japantimes.co.jp. [dostęp 2014-03-15]. (ang.).
  21. 49th japan Rugby Championship 2012. jrfu.org @ web.archive.org. [dostęp 2014-03-15]. (ang.).
  22. All Japan Championship Rugby Final. arfu.com. [dostęp 2014-03-15]. (ang.).
  23. The 50th National Championship 2013. rugby-international.blogspot.com. [dostęp 2014-03-15]. (ang.).
  24. Japan Rugby Top League 2011-2012 Play-off Final. jrfu.org. [dostęp 2012-06-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-16)]. (ang.).
  25. Suntory complete league and cup double. jrfu.org. [dostęp 2012-06-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-09)]. (ang.).
  26. Suntory Sungoliath to second straight Japanese rugby title. foxsports.com.au. [dostęp 2014-03-15]. (ang.).
  27. New Zealand sides announce Super Rugby squads. espnscrum.com. [dostęp 2012-06-19]. (ang.).
  28. Tusi Pisi joins the Hurricanes. hurricanes.co.nz. [dostęp 2012-06-19]. (ang.).
  29. 2012 Hurricanes squad named. hurricanes.co.nz. [dostęp 2012-06-19]. (ang.).
  30. Flyhalf Pisi to play for Hurricanes. yomiuri.co.jp. [dostęp 2012-06-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-02)]. (ang.).
  31. Hurricanes side unusually stable. trfu.co.nz. [dostęp 2012-11-23]. (ang.).
  32. 2013 Hurricanes Squad Named. hurricanes.co.nz. [dostęp 2014-03-15]. (ang.).
  33. Hurricanes v Highlanders Derby this Friday. hurricanes.co.nz. [dostęp 2014-03-15]. (ang.).
  34. Pisi Gains First Start for 2013. hurricanes.co.nz. [dostęp 2014-03-15]. (ang.).
  35. Tusi Steps Up to the Big Time. crusaders.co.nz @ web.archive.org. [dostęp 2011-09-28]. (ang.).
  36. 2003 NZRU Annual Report. [dostęp 2011-09-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-23)].
  37. Rugby/Seven-a-side/. akita.jp @ web.archive.org. [dostęp 2013-10-22]. (ang.).
  38. Samoa shock Wallabies. espnscrum.com. [dostęp 2013-01-11]. (ang.).
  39. Harley the hero for Scots. skysports.com. [dostęp 2012-11-23]. (ang.).
  40. Lemi to lead Samoa. planetrugby.com. [dostęp 2012-11-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-17)]. (ang.).
  41. Wales suffer shock Samoa defeat. espnscrum.com. [dostęp 2012-11-23]. (ang.).
  42. Three Hurricanes in Samoan squad. 3news.co.nz. [dostęp 2014-03-15]. (ang.).
  43. Samoa turn to Premiership contingent. espnscrum.com. [dostęp 2014-03-15]. (ang.).
  44. 2013 Year 10 Sportsman of the Year. westlakegirls.school.nz. [dostęp 2014-03-15]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]