Twierdzenie Sikorskiego – Wikipedia, wolna encyklopedia

Twierdzenie Sikorskiego – twierdzenie teorii algebr Boole’a mówiące, każdy homomorfizm z podalgebry danej algebry Boole’a o wartościach w algebrze zupełnej można przedłużyć do homomorfizmu na całej algebrze. Innymi słowy:

Niech będzie algebrą Boole’a oraz jej podalgebrą. Jeżeli jest algebrą zupełną to dla każdego homomorfizmu istnieje taki homomorfizm że

Idea dowodu

[edytuj | edytuj kod]

Oczywiście odwzorowanie tożsamościowe jest homomorfizmem. Z twierdzenia Stone’a wynika, że istnieją takie izomorfizmy i że

oraz

gdzie oznacza algebrę zbiorów regularnie otwartych przestrzeni Stone’a algebry

Z twierdzenia Stone’a wynika ponadto, że jest „na”, ponieważ jest różnowartościowe. Algebra jest zupełna, a więc jej przestrzeń Stone’a jest ekstremalnie niespójna. Na mocy twierdzenia Gleasona istnieje taka funkcja ciągła że

a więc

Funkcja

jest szukanym homomorfizmem ponieważ

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]