Tylidyna – Wikipedia, wolna encyklopedia
| |||||||
Ogólne informacje | |||||||
Wzór sumaryczny | C17H23NO2 | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa | 273,37 g/mol | ||||||
Identyfikacja | |||||||
Numer CAS | |||||||
PubChem | |||||||
DrugBank | |||||||
| |||||||
Klasyfikacja medyczna | |||||||
ATC | |||||||
Legalność w Polsce | |||||||
|
Tylidyna – organiczny związek chemiczny, opioidowy lek przeciwbólowy i znieczulający[1]. Wykazuje silne i długotrwałe działanie przeciwbólowe. Występuje pod nazwą handlową Valoron w formie kapsułek, ampułek oraz kropli i jest skombinowany z naloksonem, który przy podaniu doustnym traci swoje właściwości, jednak zapobiega działaniu narkotycznemu tylidyny w razie przypadku podawania drogą parenteralną.
Tylidyna szybko oraz w pełni (99%) wchłania się do organizmu po podaniu doustnym. Stosuje się ją podobnie jak morfinę, np. w bólach pooperacyjnych, bólach nowotworowych, pourazowych, jak i spastycznych bólach brzucha. Przeciwwskazania są takie same, jak przy stosowaniu morfiny. Objawami przedawkowania są senność, depresja układu oddechowego. Przedawkowanie leczy się przez podanie naloksonu.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Rüdiger Schulz i inni, The opiate-like action of tilidine is mediated by metabolites, „Naunyn-Schmiedeberg's Archives of Pharmacology”, 304 (2), 1978, s. 89–93, DOI: 10.1007/BF00495543, ISSN 1432-1912 [dostęp 2024-10-03] (ang.).