Tylko Beatrycze (film) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Tylko Beatrycze
Gatunek

film kostiumowy, film historyczny

Rok produkcji

1976

Data premiery

9 lutego 1976

Kraj produkcji

Polska

Język

polski

Czas trwania

129 minut

Reżyseria

Stefan Szlachtycz

Scenariusz

Stefan Szlachtycz

Główne role

Mirosław Gruszczyński
Hugo Krzyski
Wiesława Mazurkiewicz
Stanisław Igar

Muzyka

Zygmunt Krauze

Zdjęcia

Wiesław Zdort

Scenografia

Mariusz Chwedczuk

Kostiumy

Xymena Zaniewska-Chwedczuk

Montaż

Stanisław Pieniak

Produkcja

Jeremi Maruszewski

Wytwórnia

Centralna Wytwórnia Programów i Filmów Telewizyjnych Poltel

Tylko Beatrycze – polski telewizyjny film kostiumowy z 1976 roku w reżyserii Stefana Szlachtycza.

Scenariusz filmu został oparty na powieści Teodora Parnickiego pod tym samym tytułem. Zdjęcia do produkcji były realizowane w Malborku, Zubrzycy Górnej oraz Sulejowie[1].

Polska, koniec XIII wieku. Stanisław jest nieślubnym dzieckiem młynarza. Zostaje oddany do klasztoru cystersów w Mochach, gdzie tamtejsi mnisi zapewniają mu edukację i wychowanie. Trafia na dwór króla Piotra Przemysława, gdzie zostaje nieświadomie wplątany w spisek na życie władcy. Wygnany z klasztoru, wraca do niego po latach jako przywódca buntu chłopskiego. Chłopi mordują zakonników i palą klasztor. Stanisław zostaje oskarżony o te zbrodnie, nie zostaje jednak stracony. Zaopatrzony przez królową Rychezę w list polecający, udaje się do Awinionu, aby poddać się sądowi papieża Jana XXII. Papież nie tylko nie osądza Stanisława, ale czyni go swoim poborcą podatków i zausznikiem - źródłem informacji o sytuacji w Polsce.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Tylko Beatrycze. filmpolski.pl. [dostęp 2024-05-17].
  2. Tylko Beatrycze. tvp.pl. [dostęp 2024-05-17].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]