USS Carola IV (SP-812) – Wikipedia, wolna encyklopedia

USS Carola IV
Historia
Wodowanie

1885

 US Navy
Wejście do służby

USN: lipiec 1917

Wycofanie ze służby

grudzień 1919

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

240 ton

Długość

20 m

Szerokość

7,1 m

Zanurzenie

4,1 m

Prędkość

10 węzłów

Uzbrojenie
2 działa kal. 76 mm
Załoga

68

USS Carola IV – okręt patrolowy United States Navy. Zbudowany w 1885 w Culzian (Szkocja) jako jacht parowy. W czerwcu 1917 gdy jego właścicielem był Leonard Richards z Nowego Jorku nabyty przez US Navy do służby w czasie I wojny światowej. Wszedł do służby na początku lipca, przepłynął przez Atlantyk do Brestu w tym samym miesiącu i w sierpniu, odwiedził po drodze Nową Fundlandię i Azory. Po krótkim okresie służby patrolowej w pobliżu francuskiego wybrzeża, w październiku 1917, "Carola IV" został określony jako nie posiadający odpowiednich cech morskich (ang. unseaworthy) i przesunięty do służby portowej jako jednostka koszarowa. Taką rolę pełnił do końca wojny i przez kolejny rok. Wycofany ze służby pod koniec grudnia 1919 i sprzedany w Breście.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]