USS Guitarro (SS-363) – Wikipedia, wolna encyklopedia

USS Guitarro (SS-363)
Klasa	okręt podwodny
Typ	Balao
	Historia
Stocznia	Manitowoc Shipbuilding
Wodowanie	29 sierpnia 1943
	US Navy
Wejście do służby	26 stycznia 1944
	Turecka Marynarka Wojenna
Nazwa	TCG Preveze (S 340)
Wejście do służby	7 sierpnia 1954
Wycofanie ze służby	4 maja 1972
	Dane taktyczno-techniczne
Wyporność; • na powierzchni; • w zanurzeniu	; 1550 ton; 2460 ton
Długość	95 metrów
Szerokość	8,31 metra
Zanurzenie testowe	122 metry (400 stóp)
	Napęd
	4 generatory elektryczne Diesla; 4 silniki elektryczne (2740 shp); 2 wały napędowe ze śrubami
Zasięg	11.800 Mm @ 10 węzłów (pow.); 100 Mm @ 3 węzły (zan.)
	Sensory
	radary:; • SD (obserwacji przestrzeni powietrznej);; • SJ (obserwacji powierzchni);; • ST (radar peryskopowy); ELINT; sonary: JP; JK/QC; QB
	Uzbrojenie
	24 torpedy Mk. XIV; 1 działo i działo przeciwlotnicze; 2 karabiny maszynowe
Wyrzutnie torpedowe	6 x 533 mm (dziób); 4 x 533 mm (rufa)
Załoga	80 oficerów i marynarzy

USS Guitarro (SS-363) – zbudowany w stoczni Manitowoc amerykański okręt podwodny typu Balao, podstawowej obok jednostek typu Gato serii amerykańskich okrętów podwodnych w czasie drugiej wojny światowej. Jak inne jednostki swojego typu, został zaprojektowany w konstrukcji częściowo dwukadłubowej, otrzymał kadłub sztywny ze stali o zwiększonej ciągliwości i wytrzymałości celem zwiększenia testowej głębokości zanurzenia do 400 stóp (122 metry). Uzbrojony był w 24 torpedy Mark XIV wystrzeliwane z sześciu wyrzutni torpedowych na dziobie oraz czterech wyrzutni rufowych. Układ napędowy tych okrętów stanowiły cztery generatory elektryczne Diesla oraz cztery silniki elektryczne o mocy 2740 shp, napędzające dwa wały napędowe ze śrubami. W trakcie II wojny światowej brał udział w wojnie podwodnej na Pacyfiku.

Bibliografia

Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). ABC-CLIO, marzec 2007, s. 306-307. ISBN 1-8510-9563-2.