USS PGM-8 – Wikipedia, wolna encyklopedia

USS PGM-8
Ilustracja
USS PGM-2, siostrzana kanonierka PGM-8
Klasa

Kanonierka

Typ

PGM-1

Historia
Stocznia

Wilmington Boat Works, Inc.

Położenie stępki

2 listopada 1942

Wodowanie

1 maja 1943

 US Navy
Nazwa

USS SC-1366

Wejście do służby

12 sierpnia 1943

Wycofanie ze służby

10 grudnia 1943

 US Navy
Nazwa

USS PGM-8

Wejście do służby

10 grudnia 1943

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

95 t

Długość

33,78 m

Szerokość

7,01 m

Napęd
2 × silnik diesla Electro-Motive Corp. 16-184A o mocy 1540 KM
2 × wał napędowy
Prędkość

21 węzłów

Uzbrojenie
1 × działo uniwersalne kal. 76,2 mm
2 × działko kal. 40 mm
6 × działko kal. 20 mm
1 × podwójny karabin maszynowy kal. 12,7 mm
1 × moździerz kal. 60 mm
Załoga

28

USS PGM-1 – kanonierka typu PGM-1, która służyła w amerykańskiej marynarce podczas II wojny światowej. Stępka pod okręt została położona 2 listopada 1942 roku przez Wilmington Boat Works, Inc. w Wilmington w Kalifornii. Jednostkę zwodowano 1 maja 1943 roku. Pierwotnie był to ścigacz okrętów podwodnych typu SC-497 i został wprowadzony do służby 12 sierpnia 1943 roku jako USS SC-1366. 10 grudnia 1943 roku okręt przebudowano na kanonierkę typu PGM-1 i zmieniono jego nazwę na USS PGM-8. Po wojnie został sprzedany i przekazany do Foreign Liquidations Commission w Subic Bay na Filipinach, 20 maja 1947 roku. Jego dokładny los jest nieznany.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]