USS SC-499 – Wikipedia, wolna encyklopedia
SC-661, okręt siostrzany SC-499 | |
Klasa | |
---|---|
Typ | |
Historia | |
Położenie stępki | 24 lutego 1941 |
Wodowanie | 24 października 1941 |
Zamówiony dla US Navy | |
Nazwa | USS SC-499 |
US Coast Guard | |
Nazwa | USCGC „Air Brandt” (WAVR 412) |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność | 148 t |
Długość | 33,78 m |
Szerokość | 5,18 m |
Zanurzenie | 1,98 m |
Prędkość | 21 w. |
Uzbrojenie | |
m.in. 1 x 40 mm, 2 x 12,7 mm | |
Załoga | 28 |
USS SC-499 – ścigacz okrętów podwodnych typu SC-497. Służył w United States Navy w czasie II wojny światowej.
Stępkę jednostki USS PC-499 położono 24 lutego 1941 roku w stoczni Fisher Boat Works w Detroit. Zwodowano go 24 października 1941 roku. Wszedł do służby 18 marca 1942 roku. Przeklasyfikowany na SC-499 w styczniu 1943 roku. Przekazany 20 sierpnia 1945 roku US Coast Guard. Wszedł do służby 11 października 1945 roku jako USCGC „Air Brandt” (WAVR 412). Skreślony z listy jednostek floty 28 listopada 1945 roku. Sprzedany 20 stycznia 1948 roku. Następnie w rękach prywatnych jako łódź rybacka i frachtowiec. W 1960 roku operował pod flagą Nikaragui. Dalsze losy nieznane.